تغییر پارادایم هنر ملی به هنر تراملی: مطالعه تحولات هنر در امارات متحده عربی و قطر

هنر معاصر تلاش دارد از روایت هنر ملی فراتر رود و مبتنی بر تجربه ­های چندفرهنگی باشد. همانطور که قطر و امارات متحده عربی با تاکید بر سیاست­ های چندملیتی تلاش میکنند هنر معاصر منطقه را نمایندگی کنند. چندفرهنگی بودن این کشورها به دلیل انباشت نیروی کار خارجی و بین ­المللی است. اکنون بیش از ۸۰ درصد جمعیت آنها را نیروی کار خارجی تشکیل می ­دهند؛ لذا ترجیح می­ دهند سیاست­ های چند فرهنگی و هنر فراملی را دنبال کنند. در این مقاله به سیاست­ های هنری این کشورها می ­پردازیم و این پرسش را دنبال می کنیم که تا چه حد توانسته ­اند در تحقق سیاست ­های تراملی و جریان ­سازی هنر در منطقه موفق شوند؟ روش مقاله حاضر «تحلیل روند» است که طی آن با تحلیل مجموعه ­ای از رویدادها (مانند تاسیس موزه ها و نمایشگاه ­های هنری) و آثار هنری (مرور تجربه ­های هنرمندان)، روند تغییر پارادایم هنر ملی به هنر فراملی مطالعه شد. نتایج نشان داد که سه ویژگی برای هنر در پاردایم تراملی می­توان برشمرد: ۱. خلق جریان جدیدی از هنر اسلامی معاصر به مثابه تجربه ­ای چند فرهنگی. ۲. خلق آثار هنری دیجیتال و تکنولوژی­ محور، ۳. خلق آثار هنر زیست ­محیطی همچون فصل ­مشترک فرهنگ­ ها و ملیت­ ها. این تجربه­ های هنری مورد حمایت سیاست­های فرهنگی کشورهای منطقه به ویژه قطر و امارات است.

کلیدواژه ها:

مطالعات منطقه ای هنر ، هنر تراملی ، موزه تراملی ، قطر ، امارات متحده عربی