جایگاه کاندینسکی در نزاع میان صورت و محتوا
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 129
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JFAVAT-18-2_008
تاریخ نمایه سازی: 17 مهر 1402
چکیده مقاله:
چکیده نقد انتزاع در هنر به شیوههای گوناگونی صورت میپذیرد. بدین دلیل که در نقاشی انتزاعی فرم و صورت جایگزین ابژههای ملموس این- جهانی میگردند. به طور کلی میتوان نقد هنر انتزاعی را به دو دیدگاه اساسی تقسیم نمود: از دیدگاه زیباییشناسی فرمالیستی و از دیدگاه زیبایی شناسی محتواگرای ذاتی. فرمالیسم از نظریهی کانت مبنی بر ابژهی بدون علقه و غاییت بدون غایت سرچشمه گرفته و در آرای نظریهپردازان پساکانتی گسترش یافته است. فرمالیستها معتقد بودند که عاطفهی زیباییشناختی تنها از صورت هنر ناشی میشود و خود، محتوای هنر است. در مقابل این نظریه، زیباییشناسی ذاتی هگلی قرار میگیرد. از منظر هگل، عالیترین صورتهای هنری بیانگر محتوای درونیاند. هگلیها با تاکید بر ویژگی بیانگر هنر، تغیرات ناشی از از روح دوران را مسبب تحول سبک و صورت در هنر دانستهاند. با در نظر داشتن این دو دیدگاه این پرسش مطرح میشود که کاندینسکی، که از طلایهداران جریان انتزاع در دورهی مدرن میباشد به کدام دسته تعلق دارد؟ آیا آثار کاندینسکی در زمرهی آفرینشهای معناگرا قرار میگیرد و یا صرفا بازیهای زیبای فرم و رنگ هستند؟ این مقاله حین بررسی زیبایی شناسی فرمالیستی و ذاتی، به تحلیل آرا و اندیشههای کاندینسکی پرداخته و از این رهگذر به تبیین موضع خاص کاندینسکی در نزاع میان صورت و محتوا میپردازد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امیر نصری
استادیار گروه فلسفه، دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران
مرضیه عالی
کارشناس ارشد فلسفه ی هنر، ، دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :