انواع قصه و شیوه های قصه گویی

قصه گویی، عبارت است از هنر یا حرفه نقل داستان به صورت شعر یا نثر که شخص قصه گو آن را در برابر شنوندهی زنده اجرا میکند . اگر پذیرفته باشیم که ادبیات مخلوق اجتماع است، باید این را نیز بپذیریم که هدف های آن نمی تواند از هدف های مردمی که آن را می سازند، جدا باشد. قصه، در عرصه فرهنگ و انتقال مفاهیم انسانی قدمتی کهن دارد و سازگارترین فرم کلامی با ذهن بشر است. قرآن کریم ، قصص را مایه عبرت برای خردمندان میداند و همین امر مطالعه و تحقیق در داستانهای قرآنی را ضروری و لازم میسازد تا از این رهگذر بتوان به حقایق آنها پی برد. اخیرا روان شناسان به بررسی اهمیت داستان در زندگی کودکان و نوجوانان پرداخته اند. قصه درمانی موجب بهبود راهبردهای ۱ رویارویی کودکان با مشکلات یادگیری می شود. پیشرفت زبانی از طریق قصه به عنوان یک ابزار آموزشی می باشد. قصه گویی روش موثری در افزایش هوش اجتماعی و هوش هیجانی دانش آموزان بوده همچنین در سیر بهبودی بیماری ها مثل کمرویی، افسردگی، تالاسمی، لوسمی، ... و بیماری های ژنتیک مثل بیماری نشانگان داون و ... میتوان از قصه استفاده کرد.قصه ها و افسانه ها همواره در رشد و کمال ذهنی و فرهنگی انسان ها موثر بوده اند. ازطرفی قصه گفتن باعث افزایش سطح یادگیری و مهارت های اجتماعی و کمک در سیر بهبودی بیماری ها خواهد شد.

کلیدواژه ها:

قصه ، قرآن ، یادگیری ، هوش اجتماعی ، بیماری