اثربخشی کارکنان در راستای پیشرفت اهداف سازمانی شهرداری تهران

اگر مدیران شهرداری مسئولیت پذیر بوده و انضباط مالی وجود داشته باشد و تمام امور شهرداری به نوعی شفاف شود، قطعا اعتماد مردم و به تبع سرمایه اجتماعی افزایش می یابد و همین امر موجب تسهیل پیشبرد امور شهری می شود. سرمایه اجتماعی، مفهوم نوینی است که امروزه در بررسی های اقتصادی و اجتماعی جوامع مدرن مطرح گردیده است. طرح این رویکرد در بسیاری از مباحث اقتصادی(علاوه بر حوزه های فرهنگی- اجتماعی)، نشان دهنده اهمیت نقش ساختارها و روابط اجتماعی بر متغیرهای اقتصادی و توسعه جامعه است. سرمایه اجتماعی به عنوان مشخصه ای است که توانایی سازماندهی جمعی، مشارکتی و داوطلبانه برای حل مشکلات گروهی یا عمومی را به حداکثر می رساند. در صورتی که سرمایه اجتماعی یعنی توانایی استفاده جمعی توام با همکاری از منابع برای اهداف عمومی وجود نداشته باشد بعید است که فقط سرمایه مالی و نیروی انسانی بتواند نتایجی همچون رشد اقتصادی را به دنبال داشته باشد. در واقع شبکه های واقعی روابط اجتماعی یکی از اجزای جدایی ناپذیر سرمایه اجتماعی تلقی می شود و هرچه این شبکه ها در جامعه متراکم تر باشند، احتمال همکاری شهروندان در جهت تامین منافع متقابل بیشتر می شود(گروسی و نقوی،۱۳۸۰ ص۸). در واقع مدیریت شهری به عنوان یک رویکرد نوین در حل معضلات و مشکلات به وجود آمده در جامعه نقش مهمی به عنوان یک حکومت محلی در عرصه زندگی شهری ایفا می نماید و شوراهای شهر به عنوان یکی از نمود های مشارکتی سرمایه اجتماعی نقش مهمی در اداره شهرها در سطح محلی بر عهده دارد. سرمایه اجتماعی عمدتا مبتنی بر عوامل فرهنگی و اجتماعی بوده و شناسایی آن به عنوان یک نوع سرمایه چه در سطح مدیریت کلان توسعه کشورها و چه در سطح مدیریت شهرها و سازمان ها، می تواند شناخت جدیدی را از نظام های اقتصادی - اجتماعی ایجاد کرده و مدیران را در هدایت بهتر کلان شهرها یاری کند.

کلیدواژه ها:

واژه کلیدی: سرمایه اجتماعی ، اثر بخشی ، مدیریت شهرها