اثر بخشی ذهن آگاهی بر افکار خودکشی نوجوانان

مقاله ی حاضر با هدف اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر افکار خودکشی نوجوانان است. این مطالعه آزمایشیو از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود.جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان در فاصله سنی ۱۵ تا ۱۸ سال در ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۱ بودند. نمونه ای به حجم ۳۰ نفر از نوجوانان بر اساس به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند (هر گروه ۱۵ نفر)، پیش آزمون برای هر دو گروه اجرا شد و سپس گروه آزمایش در معرض آموزش ذهن آگاهی قرار گرفتند و بعد از آموزش، دو گروه در معرض پس آزمون قرار گرفتند، به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه اضطراب ریسو پترسون (۱۹۸۵)، پرسشنامه افکار خودکشی بک (۱۹۶۱) استفاده شد. نتایج حاصله با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره و تک متغیره تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره نشان دادکه بین میانگین های نمرات افکار خودکشی بر حسب عضویت گروهی (گروه آزمایش و کنترل) در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (P<۰/۰۱)؛ بنابراین اثر بخشی درمان ذهن آگاهی بر افکار خودکشی موثر است. میزان تاثیر ذهن آگاهی بر افکار خودکشی ۳۱/۴ درصد، در مرحله پس آزمون بوده است. با توجه به متغیرهای روانشناختی همچون نقش ساختار خانواده و تقویت ذهن آگاهی در تبیین نگرش نوجوانان در زمینه افکار خودکشی میتواند روشنگر بعد موثری در کاهش آسیب اجتماعی باشد.

کلیدواژه ها:

افکار خودکشی ، ذهن آگاهی ، نوجوانان ، درمان.