بررسی ارتباط بین شیوه های فرزند پروری والدین با شادکامی وتاب آوری دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر همدان

مقدمه: برای رسیدن به رابطه انسانی سالم، اصول و شیوه هایی وجود دارد که لازم است والدین، دانایی و مهارت لازم در مورد آن را داشته باشند تا بتوانند به کمک این اصول، پیوند روحی و فکری با اعضای خانواده برقرار نموده و نقش خود را در تربیت فرزند اعمال کنند.روش کار: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کل دانش آموزان دختر مدارس متوسطه اول شهر همدان می باشد که با استفاده از جدول مورگان تعداد حدود ۳۷۳ نفر شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه های فرزند پروری بامریند، شادکامی آکسفورد و تاب آوری کانر و دیوید سون بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی نظیر انحراف معیار، همبستگی پیرسون و میانگین و سایر آزمونهای آماری استفاده شد. نرم افزار آماری مورد استفاده برای تحلیل های آماری Spss ۱۶ بود . یافته ها :مطابق یافته ها نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین شیوه تربیتی سهل گیرانه و شیوه تربیتی مقتدرانه با شادکامی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد اما بین شیوه تربیتی مستبدانه و شاکامی دانش آموزان رابطه معناداری مشاهده نشد. بین شیوه تربیتی سهل گیرانه و شیوه تربیتی مقتدرانه با تاب آوری دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری در سطح ۰/۰۱ وجود دارد، اما بین شیوه تربیتی مستبدانه با تاب آوری رابطه منفی و معناداری وجود دارد و با اطمینان میتوان گفت که با افزایش استفاده والدین از شیوه تربیتی مستبدانه، میزان تاب آوری دانش آموزان کاهش مییابد و بالعکس.نتیجه گیری: وجود مشکلات رفتاری والدین تاثیر مستقیم در ایجاد مشکلات رفتاری کودکان دارد بنابراین والدین میتوانند با استفاده از راه های ممکن از جمله شرکت در کلاسهای فرزند پروری و ارتباط با مشاور کودک تا حدود زیادی جلوی مشکلات روانی و رفتاری را بگیرند و مسیر صحیح و درست زندگی را در پیش بگیرند.

کلیدواژه ها:

فرزند پروری ، شادکامی ، تاب آوری ، دانش آموزان دختر