آموزش و پرورش روحیه ی انتقاد پذیری در دانش آموزان

وظیفه دشوار معلمی ایجاب می کند که شیوه های صحیح نقد را در چارچوب های مشخص و معینی آموزش دهند. اگر نقد علمی باشد، باید مبتنی بر آمار، اطلاعات و شواهد دقیق و مشخص باشد. یکی از مشکلات اساسی که اکثر جوامع با آن دست به گریبانند، مسئله درگیری و تعارض در تعاملات به جای گفتگو و عمل کردن بر اساس تسامح و تساهل است. در فرهنگ های سنتی همه از انتقاد ناراحت میشوند و با انتقاد تحت هر شرایطی مقابله می کنند. اما در عصر جدید لازم است فرهنگ انتقاد را آموزش داد و روی این موضوع تاکید کرد که هر گونه انتقادی، انتقاد به معنای صحیح آن محسوب نمی شود. در کشورهایی که روحیه انتقادپذیری آموزش داده میشود، بچه ها نگاه و ظرفیت خلاق پیدا می کنند. یکی از ویژگی های معلم ها در مدارس نوین، درونی سازی ۱ فرهنگ انتقاد است. معلم باید صدای هر مخالف خود را بشنود و توانایی پذیرش ایراداتش را داشته باشد. معلم هرگز علامه دهر نیست و او هم مثل همه انسانها می تواند اشتباه کند. در کلاس نابغه ها اشتباه پایه رشد و تکامل روحی محسوب میشود. همه می توانند دور یک میز گرد بنشینند با هم بحث کنند و از یکدیگر در فضای صمیمی و مهربان انتقاد کنند. انتقاد در یک جامعه پیشرفته مثل آب روانی می ماند که از نوک کوه جریان گرفته و با عبور خود از هر نقطه آنجا را پالایش می کند و از پلیدیها، چرک و کثافات، پاک می کند. انتقاد، جوهره یک اندیشه سالم است. اگر ما بر روی اندیشه هایمان استوار باشیم و همه چیز را با ذهن خود مورد سنجش و قضاوت قرار دهیم، نتیجه و برون داد کار، رشد تعصبات و افت نبوغ خواهد بود. به عنوان یک معلم، ایجاد یک محیط کلاسی که برای یادگیری و رشد مفید باشد، مهم است. با این حال، برخی از دانش آموزان ممکن است بهویژه نسبت به انتقاد حساس باشند و این امر کار معلم را بهعنوان هدایتگر و تسهیلگر آموزش، دشوار میکند. ما در این مقاله به بیان نکاتی خواهیم پرداخت که به معلمها کمک میکند تا در برخورد با دانش آموزانی که انتقادپذیر نیستند، از شیوه های مناسب و کارآمدتری بهره ببرند.

کلیدواژه ها:

نقد ، انتقاد ، آموزش انتقاد پذیری ، دانش آموز