آموزش کاربردی و اثربخشی آن در فراگیران

ساختار آموزش نوین و امروزی ایران ساختار آموزشی نوین و امروزی ایران در قرن ۱۴ هجری خورشیدی تشکیل شده است. در واقع از اوایل حکومت پهلوی تشکیل سازمان آموزشی ایران در سطح مدرسه ۵) تا ۱۸ سالگی) تا به الان آغاز شد و دچار تغییرات زیادی شده است.آموزش و پرورش دارای مفاهیم زیادی است. در تعریف آن، نه تنها میان مردم بلکه میان افرادی که در حوزهی تعلیم و تربیت صاحب نظر هستند هم نظریه ی ثابتی وجود ندارد. درباره مفهوم »آموزش و پرورش« باید بدانید که این نظام تنها به مدرسه، کودکان یا آموزش دروس خاص محدود نمیشود، بلکه »آموزش و پرورش« برای همه و در هر زمان و مکانی است.در بخشی از مقاله ساختار آموزش نوین و امروزی ایران میخوانیم:در ابتدایی، آموزش محدود به انتقال فرهنگ بود و هدف آن پرورش فرزندان به گونهای بود که بتوانند اعضا خوبی برای گروه یا قبیله شان باشند. یک انسان اولیه دنیا را به شکل ثابت و تغییرناپذیر میدید. برای او فرهنگ تمام دنیایش را تشکیل میداد و این فرهنگ از یک نسل به نسل بعدی تنها مقدار کمی تغییر میکرد.جوامع اولیه تاکید زیادی روی لزوم پیوستن مناسب افراد به بدنه قبیله به گروهشان داشتند. جوامع اولیه اشکال و تنوع فرهنگی زیادی داشته و بیان قوانین عام حاکم بر تمامی آنها کار سختی میباشد؛ ولی به هر حال نکات مشترکی بین فرهنگهای اولیه وجود دارد : افراد کوچک و خردسال در فعالیتهای بزرگسالان شرکت میکردند. یادگیری توسط مکانیزمهای تقلید، تلاش برای فهمیدن احساسات و انگیزه های افراد بزرگ و تلاش برای شناسایی و تطبیق هویت خود با آنها صورت میگرفت.هنگامی که فردی بالغ میشود، روش آموزش او دگرگون میشود. او دیگر نمیبایست به صورت لحظه ای و غیر منظم به تقلیداز بالغین بپردازد بلکه باید رفتارش را منظم و استاندارد بکند. در هنگام بلوغ برای جدا شدن از محیط و فضا دوران کودکی، افراد آیین تشرف را تجربه میکنند. فرد بالغ شده ممکن است به صورت ناگهانی از خانوادهاش جدا شود و به اردوگاهی به همراه افراد تازه بالغ شده دیگر فرستاده شود. دلیل این جدایی این است که فرد وابستگی اش را به خانواده کم کند و از نظرعاطفی و اجتماعی خودش را در محیط وسیعتر فرهنگی قبیلهای بنا نهد. معلمان در این مراسم تشرف کسانی هستند کهشخص نمیشناسد، در واقع اقوام شخص در قبیله دیگر که شخص تا حالا ندیده است. آیین تشرف عموما عملی نیست بلکه درآن ارزشهای فرهنگی، مذهب قبیله ای، افسانه ها، فلسفه، تاریخ، مراسمها و آداب و رسوم و اطلاعات دیگر تدریس میشود. اینمراسم )به ویژه بخش مذهبی آن( از اهمیت زیادی برخوردار و لازمه عضویت در قبیله بوده است.