بررسی نقش شاخص های حرارتی ساختمان در معماری سنتی شهر دامغان

مطالعه تأثیر اقلیم بر خانه سازی و آسایش انسان نوآوری جدیدی نمی باشد و از لحاظ تاریخی به سده چهارم قبل از میلاد بر می گردد. اگر به بناهای سنتی و باستانی ایران در هر نقطه بنگریم به تیپ های مختلف بر می خوریم که برگرفته از همین اصلمی باشد. هدف از این مقاله شناخت و بررسی میزان شاخص های آسایش حرارتی و مطابق آن با عوامل اقلیمی در شهر دامغان است از این رو راهنما، یا توصیه نامه طراحی اقلیمی برای شهر دامغان به منظور کمک به ایجاد هویت محلی معماری مسکن ، ایجادفضای سالم تر و تأمین آسایش و بهینه سازی مصرف انرژی تدوین شده است. براساس بررسی انجام شده که با استناد از آمار21 ساله ی ایستگاه دامغان اخذ گردیده است. روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی به همراه عملیات میدانی می باشد و سپس با استفاده از روش های بررسی شاخص های حرارتی همانند اولگی، شرایط معماری هماهنگ با اقلیم برای شهردامغان تهیه گردیدهو فرضیات مورد ارزیابی قرار گرفته و در نهایت پیشنهاداتی برای طراحی فضای مسکونی شامل فرم کالبدی جهت قرارگیری ساختمان، موقعیت پنجره ها و... ارائه شده است و پیشنهاداتی برای طراحی فضای مسکونی هماهنگ با مناطق گرم و خشک شامل فرم کالبدی ساختمان، جهت قرارگیری و ... ارائه شده است

کلیدواژه ها:

اقلیم ، معماری سنتی ، بافت ، اولگی ، دامغان