روان سنجی پرسشنامه سواد ارتباطی در دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه پیام نور کشور

هدف پژوهش روان سنجی پرسش نامه سواد ارتباطی در دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه پیام نور کشور بود. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی، ازنظر هدف توسعه ای و به صورت میدانی انجام شد. جامعه آماری را دانشجویان کارشناسی تربیت بدنی دانشگاه پیام نور کشور (۹۹-۹۸) تشکیل دادند و تعداد ۲۱۷ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که با در نظر گرفتن احتمال ریزش درنهایت تعداد ۲۵۰ نفر به عنوان نمونه و به صورت غیر تصادفی در دسترس، ابزار پژوهش را تکمیل کردند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه محقق ساخته درباره مولفه ها و شاخص های سواد ارتباطی استفاده شد. روایی سازه پرسشنامه از طریق تحلیل عامل تائیدی مرحله اول و دوم و بررسی روایی همگرا و واگرا وپایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ بررسی و انواع شاخص های برازندگی (مطلق، تطبیقی، مقتصد) برازش مدل را تائید کردند. یافته ها نشان داد سواد ارتباطی از طریق سه سازه «حسی، تخصصی و سطح ارتباطی» قابل اندازه گیری است. سازه حسی با پنج شاخص مهارت های «نگاه کردن، گوش کردن، شامه ، ذائقه سنجی و لمس کردن» قابل سنجش است. سازه تخصصی با مهارت های پانزده گانه «سخن گفتن، نوشتن، زبان تنی، خواندن، کار با فناوری های ارتباطی، سواد بین فرهنگی، سواد تبلیغات، سواد حقوق شهروندی، ارتباط سازمانی، روابط عمومی، روابط بین الملل، هوش هیجانی، مالی، تجاری و پژوهش ارتباطی» قابل ارزیابی است. سازه سطح ارتباطی نیز با پنج شاخص مهارت های ارتباطی «درون فردی، بین فردی، گروهی، جمعی و فرا فردی» قابل اندازه گیری است.

کلیدواژه ها:

اعتبار یابی ، مهارت های حسی ، مهارت های تخصصی ارتباطی ، بعد سطوح ارتباطی ، تحلیل عاملی تاییدی