مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی ذهنیت مدار و آموزش کنترل تکانه بر خودکنترلی و خودکارآمدی رفتاری- هیجانی پسران دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 362
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_KRAP-24-2_019
تاریخ نمایه سازی: 3 مهر 1402
چکیده مقاله:
این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی ذهنیت مدار و آموزش کنترل تکانه بر خودکنترلی و خودکارآمدی رفتاری- هیجانی کودکان اختلال بی نظمی خلق اخلالگر انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری (۲ ماهه) با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشآموزان پسر ۱۰ تا ۱۷ ساله شهر شیراز در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بود. نمونه پژوهش ۶۰ نفر از دانش آموزان پسر دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر بودند که از میان دانشآموزان پسری که نمره ای زیادی در پرسشنامه غربالگری لاپورته و همکاران (۲۰۱۹) بود به روش نمونه گیری تصادفی خوشهای چند مرحلهای انتخاب و در دو گروه های آزمایشی و گروه کنترل (۲۰ نفر در هر گروه) گمارده شدند. ابزارهای پژوهش، مصاحبه بالینی ساختاریافته، پرسشنامه خودکارآمدی هیجانی نوجوانان (Dacre Pool & Qualter, ۲۰۱۲)، خودکارآمدی رفتاری (Choi, Fuqua & Griffin, ۲۰۰۱) و مقیاس خود کنترلی (Tangney, Baumeister & Boone, ۲۰۰۴) بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کواریانس اندازهگیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که هر دو درمان طرحواره درمانی ذهنیت مدار و آموزش کنترل تکانه بر افزایش خودکنترلی و خودکارآمدی رفتاری- هیجانی کودکان اختلال بی نظمی خلق اخلالگر تاثیر معناداری دارند (۰۰۱/۰≥P). نتایج آزمون های تعقیبی بنفرونی نشان داد که بین آموزش کنترل تکانه و طرحواره درمانی ذهنیت مدار در نمرات خودکارآمدی هیجانی تفاوت معناداری وجود دارد (۰۰۱/۰≥P)؛ ولی در خودکارآمدی رفتاری و خودکنترلی بین گروههای آزمایشی تفاوتی در مرحله پس آزمون و پیگیری وجود نداشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نیلا پشنگیان
دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.
مولود کیخسروانی
استادیار گروه روانشناسی عمومی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.
ناصر امینی
استادیار گروه روانشناسی عمومی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.
مسلم عباسی
استادیار گروه روانشناسی عمومی، دانشگاه سلمان فارسی، کازرون، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :