بررسی میزان ضایعات غلاتدراستان همدان و نقش مکانیزاسیون درآن

گندم و جو جزء محصولات استراتژیک درکشور بوده و ازمهمترین محصولات زراعی استان همدان می باشند که همواره خودکفایی درتولید و کاهش ضایعات آنها هدف مسئولان و کارشناسان بوده است دراین بین کاهش ضایعات درمرحله برداشت میتواندقدمی موثر برای کاهش هزینه های تولید باشد هدف ازاین تحقیق بررسی وضعیت مکانیزاسیون و تکنولوژی برداشت دو محصول عمده گندم و جو دراستان همدان و تعیین میزان تلفات ناشی از ماشین های برداشت و محاسبه ارزش اقتصادی تلفات و علل بالا بودن ضایعات دراستان همدان می باشد به همین منظور داده های مربوط به سطوح زیرکشت گندم و جو به ترتیب دیم و آبی عملکرد محصول درصد استفاده ازتکنولوژی برداشت مکانیزه با کمباین نیمه مکانیزه با دروگر و برداشت دستی و درصد تلفات هرروش درشهرستانهای استان جمع آوری شد و مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت نتایج این تحقیق نشان داد که بترتیب 78/4و81/75 درصد برداشت گندم و جو دراستان همدان بصورت مکانیزه با کمباین 14/5 و 13/5 درصد به صورت نیمه مکانیزه با دروگر و 7/1و4/75 درصد به صورت دستی میباشد

کلیدواژه ها:

گندمف جو ، کمباین ، دروگر ، تلفات ، ارزش از دست رفته