بازبینی سامانمند مدل های مداخله روان شناختی در خیانت زناشویی

زمینه: خیانت زناشویی، یکی از ویرانگرترین رخدادهایی است که همسرها با آن روبرو شده و یکی از دشوارترین چالش ها برای درمان است. هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین روش­ها و مدل های گوناگون درمان و مداخلات روان­شناختی در خیانت زناشویی انجام شده است. روش: نوع پژوهش بازبینی سامانمند است. جامعه­ی موردنظر این پژوهش، مقالات نمایه شده مرتبط با روابط فرازناشویی یا خیانت زناشویی، در میان سال های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۸ است. بدین منظور همه مقالات نمایه شده در پایگاههای فارسی دربرگیرنده بانک اطلاعات نشریات کشور (Magiran) و پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (SID) و پایگاههای انگلیسی دربرگیرنده: (Google Scholar)، (ScienceDirec)، (Pub Med) با فاصله زمانی ۱۰ سال گذشته استخراج شد. از مجموع ۱۱۷ مقاله به دست آمده، پس از بررسی دقیقتر ۲۵ مقاله وارد مطالعه شد. یافته­ها: نتایج به دست آمده نشان داد که روش­های درمان گروهی در درمان خیانت بیشترین تاثیر را دارد و این یافته در نمرات پیگیری چندین ماهه نشان داده شد. همچنین درمان زوجی از درمان فردی نیز به علت تاثیرات آن در روابط میان فردی و پایداری آن حتی پس از مدت زیاد، کارآمدتر است. پس ازآن در درمان های فردی، رویکردهای تلفیقی در زمان کمتری نتایج بهتری را نشان داد و در رتبه بعدازآن درمان متمرکز بر هیجان قرار دارد. نتیجه ­گیری: با بررسی مروری مقالات در روش­های درمانی گوناگون در خیانت، به این نتیجه رسید که دیدن کسانی که درد مشترکی با آن ها دارند در روند درمانی موثر است (گروه درمانی) و هنگامی که زوجین با هم در درمان شرکت می­کنند به علت دریافت همدلی از سوی فرد خیانت کننده، موثر خواهد بود. همچنین درمان تلفیقی، به علت ترکیبی بودن روش ها و سپس متمرکز بر هیجان در درمان فردی به علت بالا بودن هیجان های منفی در خیانت نقش کارآمد دارند.

کلیدواژه ها:

infidelity ، marital infidelity ، psychological intervention ، خیانت ، خیانت زناشویی ، مداخله روانشناختی