تاثیر تمرینات تناوبی و تداومی بر هورمونهای تیروئیدی دختران مبتلا به کم کاری تیروئید

هدف : بررسی تاثیر تمرینات تناوبی و تداومی بر روی هورمونهای تیروئیدی دختران داری کمکاری تیروئید متوسطه اول و دوم شهر بوشهر بود. روش تحقیق نیمه تجربی از نوع پیشآزمون پسآزمون با گروه کنترل بود. ازنظر هدف کاربردی ازلحاظ زمان مقطعی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختران متوسطه اول و دوم داری کمکاری تیروئید شهر بوشهر بود، که تعداد ۳۰ نفر با میانگین سنی ۱۵/۶۶ سال و میانگین توده بدنی ۲۹/۴ (کیلو گرم بر متر مربع) به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شد و بهصورت تصادفی در سه گروه تمرینات تناوبی، تمرینات تداومی و کنترل قرار گرفتند. تمرینات تداومی و تناوبی هر هفته ۳ جلسه و به مدت ۸ هفته اجرا شد؛ که تمرینات تداومی، روند ثابت و شدت ۵۵ تا ۶۵ درصد ضربان قلب بیشینه و هر جلسه ۱۲ دقیقه و تمرینات تناوبی، شدت ۶۵ تا ۷۵ درصد حداکثر ضربان قلب در ۴ نوبت ۲ دقیقهای با فواصل استراحتی به فعالیت ۱ به ۲ بهشدت ۴۵ تا ۵۵ درصد حداکثر ضربان قلب انجام شد. یافته های تحقیق نشان داد، هر دو تمرینات تناوبی و تداومی بر روی هورمونهای تیروئیدی TSH)، T۳ و (T۴ دختران دارای کمکاری تیروئید تاثیر مثبت و معناداری داشت؛ همچنین بین تاثیر دو شیوه تمرین تفاوت معناداری وجود نداشت؛ نتیجه گیری: دختران دارای کمکاری تیروئید میتواننداز این تمرینات برای کنترل و تنظیم هورمونهای تیروئیدی استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

تمرینات تناوبی ، تمرینات تداومی ، کم کاری تیروئید.