اثر بخشی مصاحبه انگیزشی بر تغییر رفتار ، افکارناکار آمد و بازده درمانی معتادان

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی مصاحبه انگیزشی بر تغییر رفتار و کاهش نگرش های ناکارآمد و بازده درمانی در افراد معتاد بود. در این پژوهش از روش تحقیق نیمه تجربی(پیش آزمون _ پس آزمون) بهره گرفته شد. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه افراد ساکن شهر ارومیه که مبتلا به اختلال سوء مصرف مواد بوده و برای درمان در دوره زمانی فروردین ۱۴۰۲ تا خرداد ۱۴۰۲ به مرکز درمانی سوء مصرف مواد مراجعه نمودند و با استفاده از نمونه گیری تصادفی۳۰ نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش طی ۸ جلسه مداخله مبتنی بر رویکرد مصاحبه انگیزشی را دریافت کرده و طی این مدت هیچ مداخله ای بر روی گروه کنترل صورت نگرفت. ابزارهای پژوهش پرسشنامه تغییر رفتار، مقیاس نگرشهای ناکارآمد (DAS_۲۶) و پرسشنامه بازده درمانی بودند که در مراحل پیش آزمون و پس آزمون مورد اجرا قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل داده های حاصل از این پژوهش از روش آماری تجزیه و تحلیل کواریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد که مصاحبه انگیزشی باعث افزایش تغییر رفتار و کاهش نگرشهای ناکارآمد و افزایش بازده درمانی در افراد معتاد در مرحله پس آزمون می شود. مصاحبه انگیزشی بازدهی بالایی در تغییر رفتار و کاهش نگرشهای ناکارآمد افراد معتاد دارد.

کلیدواژه ها:

مصاحبه انگیزشی ، تغییر رفتار ، نگرشهای ناکارآمد ، بازده درمانی ، اعتیاد.