تجربه زیسته معلم با یک دانش آموز بیش فعال تیزهوش و یک دانش آموز بیش فعال دارای اختلال یادگیری

اختلال بیش فعالی به عنوان یک الگوی بی توجهی و تکانشگری توصیف شده است که غالبا قبل از ۷ سالگی شروع می شود. پژوهشگران معمولا در تشخیص این اختلال از گزارشات معلمان استفاده می کنند. چرا که اکثر مربیان به دلیل آشنا نبودن با ریشه مشکلات رفتاری و نیازهای عاطفی و یادگیری این کودکان، معمولا در تعامل و آموزش آنها با مشکلات متعددی روبرو می گردند. این درحالی است که ارتقا بهداشت روانی آنها هم سبب می شود تا خودشان بتوانند نقش اجتماعی خود را به خوبی ایفا نمایند و هم مربیان در فضای تعاملی سالمی به نحو احسنت کلاس را به سمت یادگیری سوق دهند. این در حالی است که مربیان رکن اصلی در فرایند یاد دهی یادگیری هستند؛ پس تجربیات زیسته ی آنها می تواند اطلاعات سودمندی در اختیار صاحبنظران عرصه تعلیم و تربیت قرار دهد. در این مقاله از روش روایت پژوهی بهره گرفته شده است. و هدف از این نوشته، در میان نهادن تجربه زیستی خود در کلاسی است که دو دانش آموز بیش فعال، یکی تیز هوش و دیگری با اختلال یادگیری، روشهای تدریس آموزگار را به چالش کشیدند.

کلیدواژه ها:

بیش فعال ، تیز هوش ، اختلال یادگیری ، تجربه زیستی.