اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر اضطراب فراگیر نوجوانان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای

هدف از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر اضطراب فراگیر نوجوانان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای بوده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی(پیش آزمون- پس آزمون) با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری پژوهش شامل نوجوانان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای شهر تهران در سال ۱۴۰۱ تشکیل دادند. بدین منظور ۳۰ نوجوان دارای اختلال اضطراب، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای دهی شدند. آزمودنیها در دو گروه قبل از مداخله و در پایان مداخله مورد آزمون قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش اضطراب اسپیلبرگر بوده است. سپس یک گروه آزمایشی به مدت ۲ ماه و در هر هفته یک جلسه ۴۵ دقیقه ای، در مراکز مربوطه توسط درمانگر، تحت درمان شناختی قرار خواهند گرفت و گروه شاهد هیچ درمانی انجام نشد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد، با کنترل اثر پیش آزمون، بین افراد شرکت کننده در گروه های آزمایش و کنترل از لحاظ نمره اضطراب نوجوانان در پس آزمون کاهش پیدا کرده است. بنابراین درمان شناختی رفتاری بر اضطراب فراگیر نوجوانان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، اضطراب فراگیر ، نوجوانان