سنجش میزان رضایتمندی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شیراز از کیفیت دوره های آموزش مجازی بر اساس مدل هائو و باریچ

پژوهش حاضر به منظور سنجش میزان رضایت مندی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شیراز از مولفه های کیفیت دوره های آموزش مجازی بر اساس مدل هائو و باریچ انجام شد. مولفه های کیفیت دوره های آموزش مجازی از دیدگاه هائو و باریچ عبارتند از: محتوا، طراحی آموزشی، فناوری، مدیریت دوره، مدرس، پشتیبانی از یادگیرنده و ارزشیابی دوره. روش این تحقیق پیمایشی توصیفی و از نوع کاربردی بوده که در آن با استفاده از پرسشنامه به جمع آوری اطلاعات مورد نیاز پرداخته شده است. جامعه ی مورد مطالعه دانشجویان دوره های آموزش مجازی ورودی ۹۸ - ۹۹ در مقطع کارشناسی ارشد بوده اند که در رشته های زبانشناسی، معماری کامپیوتر، هوشمصنوعی، برنامه ریزی شهری و طراحی شهری مشغول به تحصیل هستند. تعداد ۲۶۶ نفر با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی (روش تخصیص نیمن) انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته ای بود که به صورت الکترونیکی توزیع و تعداد ۲۶۶ پرسشنامه تکمیل شده و گردآوری گردید. یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که میانگین رضایت دانشجویان از ابعاد فن آوری ۳.۹۲۰ ، ارزشیابی دوره ۳.۶۴۴ ، مدرس ۳.۵۳۵ ، پشتیبانی از یادگیرنده ۳.۵۰۵ ، طراحی آموزشی ۳.۴۵۵ ، مدیریت دوره ۳.۴۴۴ و محتوای دوره های آموزشی مجازی ۳.۳۹۱ است. همانطور که نتایج نشان می دهد رضایت دانشجویان در هیچکدام از مولفه های ذکر شده در حد ایده آل و بسیار مطلوب نبوده است. همچنین نتایج بدست آمده از آزمون فرضیات با کمک تحلیل واریانس نشان دادکه بین رضایت دانشجویان از بعد محتوای دوره و طراحی آموزشی در رشته های مختلف آموزش مجازی دانشگاه آزاد اسلامی شیراز تفاوت معناداری وجود نداشته و در عین حال در ابعاد فن آوری، مدیریت دوره، پشتیبانی از یادگیرنده، مدرس و ارزشیابی دوره تفاوت معناداری به چشم می خورد .