اقدام پژوهی : چگونه توانستم مشکل زودرنجی محمد دانش آموز کلاسم را برطرف کنم ؟

با آغاز سال تحصیلی ، نگرانی بعضی از خانوادهها شروع می شود.در نظام آموزشی جدید دانش آموزان قبل از ورود به مدرسه آموزش دیده می شوند و در کلاس اول نیز بیشتر نگرانی ها و مشکلات رفتاری دانش آموزان برطرف می شود. اما دانش آموزانی که در کلاس اول،والدین و معلم موفق به برطرف شدن مشکلات روحی و رفتاری آن ها نشدهاند این مشکلات ریشه دار شده است و سختی زیادی برای برطرف شدن آنها وجود دارد. آن ها در روزهای آغازین مدرسه با مشکل مواجه می شوند. یکی از این مشکلات عدم برقراری ارتباط یا درست ارتباط داشتن است . این مشکل بیشتر در دانش آموزانی رخ می دهد که در خانوادههایی زندگی کرده اند که والدین مراقبت افراطی دارند.اینجانب راضیه خاکی نهاد روشی هستم . ۱۷ سال است که در حال خدمت در آموزش و پرورش هستم . ۱۰ سال از خدمت خود را در پایه دومابتدایی تدریس کرده ام. هم اکنون در کلاس دوم ابتدایی در کلاسم ۳۲ دانش آموز در حال آموزش می باشند. در این سال تحصیلی مشاهده کردم یکی از دانش آموزانم به نام محمد، بسیار زودرنج است و در مقابل کوچک ترین انتقاد یا رفتار دیگران واکنش نشان می دهد؛ گریه می کند و دوست ندارد در مدرسه بماند. به همین دلیل تصمیم گرفتم این اقدام پژوهی را انجام دهم .ابتدا با همکاران در مدرسه مشورت کردیم سپس جلسه ای با ولی دانش آموز گرفته شد و متوجه شدیم دانش آموز پدر خود را از دست داده است . مادر محمد توجه بسیار زیادی به فرزند خود دارد و تمام خواسته های او را برآورده کرده است . اکنون محمد وارد جامعه بزرگتری به نام مدرسه شده است و توانایی و درک مخالفت ها را ندارد و در مقابل رفتارهایی که آنها را دوست ندارد واکنش نشان می دهد. برای رفع این مشکل راهکارهایی در نظر گرفته شد تا محمد بتواند بیشتر در کنار همسالان خود قرار بگیرد با کمک آنها فعالیت هایی انجام دهد. احساسات همسالان خود را درک کند و از آنها الگو بگیرد.از خانواده محمد نیز خواهش شد برنامه ریزی کنند محمد بیشتر با همسالان خود ارتباط داشته باشدمثلا در کلاسهای ورزشی شرکت کند تا سریعتر به نتیجه مورد نظر و حل مشکل و برطرف کردن این حس زودرنجی محمد شویم .

کلیدواژه ها:

زودرنجی ، گریه ، اعتماد به نفس ، مهارت اجتماعی