اقدام پژوهی : چگونه توانستم در دوران پسا کرونا با استفاده از یادگیری مشارکتی ،مهارت های اجتماعی دانش آموزان کلاس خود را ارتقا بخشم .

امروزه فلسفه تعلیم و تربیت براساس پرورش تمامی ابعاد پرورش شخصیت فرد استوار است .بدین معنی که برای پرورش تمامی ابعاد شخصیت و تحویل انسانی سالم ،خلاق ،رشد یافته از نظر اجتماعی و مفید به جامعه ،لازم است که به موازات توسعه قوای فکری به پرورش قوای جسمانی ،عاطفی و اجتماعی انسانها نیز توجه شود.اگر آموزش و پرورش را عاملی موثر در آماده سازی افراد برای زندگی در جامعه قلمداد کنیم ، یکی از مهمترین وظایف آن فراهم آوردن زمینه آموزش و پرورش و رشد مهارتهای اجتماعی است .اهمیت عملکردهای آموزش و پرورش بر پرورش مهارتهای اجتماعی تا آنجاست که روسو آن را کشتی نجات دهنده بشر اجتماعی و صاحب نظران دیگر آن را عامل رضایت بخش برای زندگی همه افراد جامعه می دانند.تحقیقات انجام شده بیانگر تاثیر بسیار زیاد آموزش مهارتهای اجتماعی در جلوگیری از نا هنجاریهای رفتاری دانش آموزان بوده است پرورش مهارتهای اجتماعی برای ایجاد همزیستی مسالمت آمیز ،بهبود مهارتهای بین فردی ،پرورش احساس تعلق و همبستگی ،ایجاد روحیه تعاون و از خود گذشتگی ،پرورش شهروندانی سازنده ،دموکراتیک بالنده و مهم تر از همه پرورش هویت جمعی بسیار مفید است .با توجه به این که انتظار می رود نهاد تعلیم و تربیت بیشتر از سایر نهادها در این زمینه نقش بی بدیل ایفاء کند و باعنایت به اینکه مدرسه و تمام عوامل موجود در آن به عنوان مهمترین پایگاه نهاد تعلیم و تربیت در این زمینه رسالت فطری به عهده دارند لذا بررسی راههای ارتقا مهارت های اجتماعی در مدارس امری ضروری است .

کلیدواژه ها:

مهارت ، یادگیری ، مهارت اجتماعی ، مشارکتی ، دانش اموزان ، پساکرونا