تحلیلی بر نقش توسعه کشاورزی ارگانیک برای دستیابی به توسعه پایدار در جهت جهاد اقتصادی

این مقاله با هدف شناسایی جایگاه کشاورزی که نوین در حفاظت از محیط طبیعی کشور و دستیابی به توسعه پایدار انجام شده است. کشاورزی نوین آنان کشاورزی است که در پاسخ به ایجاد بینش توسعه پایدار در بخش کشاورزی مطرح گردید و دلیل طرح آن نیز اثرات مخرب ناشی از توسعه کشاورزی متداول در محیط طبیعی کشور بوده است. کشاورزی متداول در دو قالب کشاورزی صنعتی که در کشورهای اروپایی و غربی اتفاق افتاد و کشاورزی انقلاب سبز که در کشورهای جنوبی و در حال توسعه مطرح شد. با هدف افزایش تولید به هر قیمت ممکن و با کمک انرژی‌های غیرمستقیم چون سوخت‌های فسیلی، مواد شیمیایی، اصلاح بذر و یا تفکیک کشت و غیره انجام گردید اثرات این نوع کشاورزی خیلی سریع خود را نشان داد و نگرانی‌های جهانی را موجب گردید. شیوع آفات مختلف ، بحران علف‌های هرز در مزارع، کاهش جنگل‌ها و مراتع، گسترش بیابان‌ها نتیجه فعالیت‌های قبلی توسعه بوده و این امر موجب تجدید نگرانی‌های جهانی شد. در این شرایط کشاورزی ارگانیک مطرح شده . این دو کشاورزی شیوه‌ای است با احترام متقابل به محیط طبیعی و تفکر عدم استفاده از مواد شیمیایی که به طور کلی موجب آسیب‌دیدگی محیط زیست طبیعی و منابع غیر تجدید شونده یا دیر تجدید شونده می‌شوند . از آنجا که استفاده از محصولات غذایی کافی و با کیفیت عالی حق انسان‌ها است و رفع این نیاز تنها به دست متخصصین کشاورزی قابل حل است .

کلیدواژه ها:

ارگانیک ، اکوسیستم ، اکولوژیکی ، توسعه پایدار ، کشاورزی پایدار