بررسی تنوع ژنتیکی خربزه تاشکندی ، مشهدی و کویری و مقایسه روابط صفات آن‌ها با یکدیگر با استفاده از مارکر مورفولوژی

تنوع ژنتیکی از ملزومات و اساس کار اصلاح گیاهان دست که تکامل طبیعی نشئت گرفته و مهم‌ترین جزء در پایداری که نظام‌های بیولوژیکی است و سازگاری درازمدت و بقای جمعیت‌های گیاهی را تضمین می‌کند. کسب طلا از فواصل ژنتیکی ، در بین افراد و جمعیت‌ها و آگاهی از روابط خویشاوندی گونه‌های مورد نظر در برنامه‌های اصلاحی، امکان سازماندهی ژرم پلاسم به نمونه‌گیری مؤثرتر از ژنوتیپها را فراهم می‌سازد. در سال 1389 تعداد 412 نمونه از انواع ملون شامل: خربزه، طالبی، گرمک ،دستنبو و خیار چنبر در مزرعه با کلاژن ملی یک سیاسی ایران به صورت مشاهده این کاشت و در سال 1390 از بین 412 نمونه، 35 نمونه از روی صفات مورفولوژیکی مطلوب انتخاب همراه یک نمونه تئاتر به فاصله دو متر و رویه ردیف 70 سانتی‌متر کشت، شناسایی و صفات مورفولوژیک بوته و میوه براساس دستورالعمل IPGRI ارزیابی گردید از بین آن‌ها نمونه‌های خربزه مشهدی و خربزه گرمسار ایت (کویری) جدا و صفات آن‌ها در برنامه آماری این SPSS ، تجزیه به عامل ها با چرخش varmax انجام و مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند نتایج نشان می‌دهد که در بین سه گروه خربزه ، انواع تاشکندی با دمبرگ بلند و بینشی بزرگ‌تر گ گوشت ضخیم و قند بیشتری هستند و خربزه های مشهدی دارای ویژگی متمایز قاچ و نوار اندازه‌های غیر یکنواخت هستند درصورتی‌که خربزه های کویری ، دارای بذر و برگ‌های بزرگ‌تر و دیر رس می‌باشند .

کلیدواژه ها:

ارزیابی مورفولوژیکی ، بانک ژن ملی سیاسی ایران ، خربزه تاشکندی مشهدی و کویری