بررسی تاثیر خود شیفتگی مدیران و مسئولیت اجتماعی شرکت ها بر تقلب در گزارشگری مالی

تقلب در گزارشگری های مالی بر اساس روش های متعددی صورت می پذیرد. بر این اساس تغییر در روش های حسابداری، تغییر در برآوردهای مدیریت و شناسایی نادرست درآمدها و هزینه ها به عنوان عواملی معرفی می شود که می توان مرتکب تقلب در صورت های مالی شد. در بسیاری از موارد ، عوامل سازمانی در گزارشگری مالی متقلبانه توسط شرکت ها نقشی اساسی ایفا می کند. خودشیفتگی یک ویژگی شخصیتی است که فرد در آن تمایل دارد مورد تحسین واقع شده و در مورد خود اغراق و بزرگنمایی نماید. مدیران خودشیفته بیشتر قادر خواهند بود تا از قدرت و عدم تقارن اطلاعات به منظور مداخله در گزارشگری مالی نادرست استفاده کنند. اما وارد شدن در فعالیت های مسئولیت پذیری اجتماعی نه تنها رضایت سهام داران را بهبود می بخشد، بلکه روی شهرت شرکت نیز اثر مثبتی دارد. چرا که اخلاق و فرهنگ شرکت ها نقش قابل توجهی در احتمال تقلب شرکت ها ایفا می کند و توسط فعالیت های مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR) احتمال و شدت تقلب شرکت ها اندازه گیری میشود. برای اندازه گیری متغیر خودشیفتگی از اندازه امضاء مدیران عامل و مسئولیت پذیری اجتماعی با توجه به معیارهایی که موسسه آمریکایی معروف به (KLD) هر ساله سازمان ها را براساس معیارهای اجتماعی و زیست محیطی رتبه بندی می کند اندازه گیری شده است. همچنین متغیر وابسته پژوهش حاضر، تقلب در گزارشگری مالی شرکت بوده که با در نظر گرفتن محدودیت های ذاتی تحقیق در مورد مدیریت سود با استفاده از اقلام تعهدی اختیاری به روش کازنیک (۱۹۹۹) اندازه گیری شده است. همچنین با توجه به محدودیت های اعمال شده جهت انتخاب نمونه، در نهایت ۱۴۰ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی ۱۳۹۰- ۱۴۰۰ به روش داده های مقطعی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج فرضیات نشان داد که خودشیفتگی مدیران عامل اثر مثبتی بر تقلب در گزارشگری مالی دارد. همچنین مسئولیت اجتماعی شرکت ها بر تقلب در گزارشگری مالی شرکت ها اثر مستقیم و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

خود شیفتگی مدیران ، مسئولیت اجتماعی ، تقلب در گزارشگری مالی