ارزیابی تغییرات مکانی فرسایش پذیری خاک با استفاده ازروشهای تحلیل مکانی درحوضه آبخیز کچیک

امروزه فرسایش خاک بهعنوان یکی ازمباحث مهم مدیریت حوضه های آبخیز درسطح ملی و جهانی مطرح می باشد براساس رابطه جهانی فرسایش خاک USLE یکی ازعوامل شش گانه موثردرفرسایش آبی فرسایش پذیری خاک است که بیانگر حساسیت ذاتی خاک به فرسایش می باشد هدف اصلی این تحقیق مقایسه روشهای مختلف تحلیل مکانی شامل Kriging ، IDW ی TPSS دربراورد مکانی فرسایش پذیری خاک و پیشنهاد مناسب ترین روش درحوضه آبخیز کچیک استان گلستان می باشد بدین منظور با استفاده ازسیستم اطلاعات جغرافیایی تعداد 33 نقطه تصادفی درمحدوده مورد مطالعه مشخص و موقعیت جغرافیایی نقاط به سیستم موقعیت یاب جهانی وارد گردید و پس ازتعیین نقاط درحوضه مورد مطالعه نمونه برداری جهت تعیین خصوصیات فیزیکی و شیمیایی صورتگرفت نتایج این تحقیق نشان میدهد که روشهای کریجینگ و IDW براساس معیارهای میانگین خطای مطلق MAE و مجذور میانگین مربع خطا RMSE به ترتیب دارای کمترین و بیشترین میزانخطا میباشند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، فرسایش پذیری خاک ، تحلیل مکانی ، کچیک