مقایسه اثر روان درمانی جنسی بر دلزدگی زناشویی زنان نابارور با اختلال عملکرد جنسی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 71

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GHADIRCONF10_089

تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1402

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: دلزدگی زناشویی با از پا افتادن جسمی، روانی و عاطفی موجبات آزردگی، و بی ثباتی زندگی مخصوصا در زوجین نابارور می گردد، آنچکه ممکن است متمایل به تعارضات زناشویی و فروپاشی زندگی زوجین گردد. هدف از این مطالعه مقایسه اثر روان درمانی جنسی بر دلزدگی زناشویی زنان نابارور با اختلال عملکرد جنسی است.مواد و روشها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی، ۷۰زن نابارور با اختلال عملکرد جنسی بصورت تخصیص تصادفی در دو گروه مساوی رواندرمانی جنسی، و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله تکنیکهای تمرکز بر ذهن، جلسات آرامسازی و مدل رفتار جنسی را در ۸ جلسه گروهی دو ساعته بصورت هفتگی دریافت نمودند. گروه کنترل از مراقبت های روتین برخوردار بودند. تمام آزمودنی ها پرسشنامه های دلزدگی زناشویی پاینز((CBM، و شاخص عمکرد جنسی زنان نابارور ( FSFI) را قبل و پس از مداخلات تکمیل کردند. داده ها با بکارگیری از آزمون های تی تست دوتایی، و تحلیل کواریانس یک متغیره((ANCOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. اختلاف بین نتایج با P<۰.۰۵ معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین سنی زنان نابارور ۲۹/۶۷ ۵/۳۸ و همسران آنها ۳۲/۷۷ ۵/۶۴ سال بوده است. اکثریت زنان نابارور دارای ناباروری اولیه(۶۱/۴۳ %)، و در مدت زمان ناباروری ۵ سال و کمتر((%۷۸/۶ بودند. میانگین نمره دلزدگی زناشویی زنان نابارور۶۸/۱۶ ۲۲/۱۱، و عملکرد جنسی ۲۲/۸۳ ۲/۳۸ بوده است. سطوح دلزدگی زناشویی در % ۴۷/۱ موارد کم، %۴۷/۱ متوسط، و %۵/۷ در حد شدید بوده است. در مقایسه دو گروه نتایج تحلیل کواریانس یک متغیره نشان داد که پس از مداخله، میانگین نمرات دلزدگی زناشویی دردو گروه متفاوت بود. بهبود دلزدگی زناشویی به طور معنی داری در گروه روان درمانی جنسیبیشتر از گروه کنترل بود(.(p<.۰۰۰۱ همچنین میانگین نمره قبل به بعد دلزدگی زناشویی در گروه روان درمانی جنسی کاهشیافته بود(p<.۰۰۰۱،۵۳/۱۷ ۲۳/۵۶ ، (۷۳/۴۳ ۲۳/۱۲، در حالیکه تغییرات در گروه کنترل معنی دار نبود(.(p=.۴۸۲نتیجه گیری: روان درمانی جنسی سبب بهبود دلزدگی زناشویی در زنان نابارور شد. این امر ضرورت حضور روانشناسان بالینی وروانپزشکان در مراکز تشخیص ودرمان ناباروری و برقراری راهکارهای مشاوره ای و آموزشی در زمینه مسائل روابط زناشویی دارد.

نویسندگان

هاجر پاشا

مرکز تحقیقات بهداشت باروری و ناباروری ، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران.مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران.

زهرا بصیرت

مرکز تحقیقات بهداشت باروری و ناباروری ، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران

محبوبه فرامرزی

مرکز تحقیقات بهداشت باروری و ناباروری ، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران

فرزان خیرخواه

مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران.