تاثیر حرکات پالس مانند زلزله های حوزه نزدیک گسل دارای خصوصیت جهت پذیری پیش رونده بر پاسخ سازه های بتنی

خصوصیات زلزله ها برای ساختگاه های نزدیک به چشمه لرزه زا و دور از آن، هم به لحاظ دامنه و هم محتوای فرکانسی متفاوت است. مطالعه رفتار سازه ها تحت اثر زلزله های حوزه نزدیک در مقایسه با زلزله های دور از گسل بیانگر اثرات بیشتر این نوع زلزله بر سازه بوده اند. عمده این اثرات به خصوصیات جهت پذیری پیش رونده و حرکت پرتابی دارای اثر تغییرمکان ماندگار وابسته است. از اینرو خصوصیات زلزله های نزدیک گسل باید در طراحی و تحلیل سازه ها در نظر گرفته شود. هدف تحقیق حاضر بررسی اثر جهت پذیری پیش رونده زلزله های حوزه نزدیک بر پاسخ سازه های بتنی می باشد. بدین منظور رکوردهای حاصل از ایستگاه های مختلف زلزله چی چی به عنوان شتابنگاشت های مبنا انتخاب شد. سپس با استفاده از روش های تحلیلی، طیف پاسخ این رکوردها با در نظر گرفتن اثر جهت پذیری پیش رونده و بدون آن (حذف پالس های غالب) در جهت های شرق-غرب و شمال-جنوب تعیین شد. در ادامه با تحلیل تاریخچه زمانی بر روی دو سازه ۱۰ طبقه و ۱۵ طبقه بتنی، برای هفت رکورد زلزله چی چی، دریفت (جابجایی نسبی) و برش پایه طبقات در سازه های مذکور بررسی شد. نتایج نشان داد که با توجه به ماهیت غیرقابل پیش بینی زلزله، پاسخ دریفت و برش پایه طبقات در سازه های مورد مطالعه در جهات مختلف در برخی موارد افزایش و یا کاهش یافته است. بنابراین می توان دریافت که جهت پذیری همیشه تاثیر یکنواختی بر رفتار سازه نداشته و از الگوی ثابتی پیروی نمی کند. علاوه بر این، نتایج نشان داد که با افزایش ارتفاع سازه و در نتیجه افزایش پریود آن، تاثیر جهت پذیری رکورد زلزله بر پاسخ سازه افزایش می یابد. این در حالی است که در سازه های کوتاه تر در بسیاری از موارد جهت پذیری رکورد زلزله، تاثیر چندانی بر پاسخ سازه نداشته و حتی در برخی موارد، باعث کاهش آن می گردد.

کلیدواژه ها:

زلزله حوزه نزدیک ، خصوصیت جهت پذیری پیش رونده ، زلزله چی چی ، پاسخ لرزه ای سازه های بتنی ، دریفت و برش پایه طبقات