بررسی ابعاد تاثیرگذاری وضعیت پیشین زیان دیده در مسئولیت مدنی عامل زیان با تاکید بر حقوق ایران و کامن لا

مهمترین اصل درزمینه ارزیابی خسارت قاعده »لزوم جبران کامل یا جبران متناسب« است در حقیقت مقدار خسارت واردشده باید به نحوی جبران شود که با ضرر و خسارت وارده ازنظر قیمت برابری کند و نه کمتر از آن باشد و نه حتی بیشتر از آن. بر اساس آنچه در ماده ۳ ق. م. م. آمده است قاضی میتواند در مقام ارزیابی مقدار زیان وارده وضعیت را از جنبه های مختلف در نظر گرفته و بر اساس موارد مختلف تصمیمگیری کند. وضعیت جسمی زیاندیده نیز میتواند از مصادیق مشارکت در بروز خسارت و یا در زمره تعدد اسباب در نظر گرفته شود و درنتیجه آن منجر به تقلیل مسئولیت مدنی شود. پژوهش کنونی به دنبال بررسی این است که با توجه به قوانین ایران و کامن لا به شکل تطبیقی وضعیت جسمی زیاندیده در میزان مسئولیت مدنی چه تاثیری دارد؟ با توجه به اینکه پژوهش کنونی یک پژوهش نظری است و با بهکارگیری مطالعات کتابخانهای به گردآوری اطلاعات پرداخته شده و درنهایت پردازش میشوند.

کلیدواژه ها:

مسئولیت ، ضرر ، خسارت