بررسی رابطه ی بین اوقات فراغت ، شادکامی ، سلامت روان و خود اثربخشی تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول در کلانشهر اهواز

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه ی بین اوقات فراغت ، شادکامی ، سلامت روان و خود اثربخشی تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول در کلانشهر اهواز می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول کلانشهر اهواز بود که به روش نمونه گیری خوشه ایی چندمرحله ایی تعداد ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه ی تحقیق انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه های ۲۱ سوالی گذراندن اوقات فراغت ، ۲۲ سوالی شادکامی آکسفورد، ۲۸ سوالی سلامت عمومی (GHQ) و ۱۷ سوالی خود اثربخشی شرر (۱۹۹۰) استفاده شد. روش تحقیق پیمایشی بود و تجزیه و تحلیل دادهها با نرم افزار SPSS ۲۳ در سطح معنی داری ۰۵/۰ با استفاده از آزمون های پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته ها نشان داد که بین اوقات فراغت ، شادکامی ، سلامت روان و خود اثربخشی تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول در کلانشهر اهواز رابطه ی ساده و چندگانه وجود دارد. مقدار بتا برای متغیر اوقات فراغت (۵۷۸/۰) ، شادکامی (۲۰۴/۰) و سلامت روان(۵۵۷/۰) می باشد. و سطح معنی داری برای کلیه متغیرهای تحقیق (۰۰۱/۰) بدست آمده است

کلیدواژه ها:

گذراندن اوقات فراغت ، شادکامی ، سلامت روان ، خود اثربخشی