تحلیل حقوقی حق رای زنان و تاثیرات حقوقی آن در تغییرات ساختاری نظام سیاسی در کشور ایران و عربستان از منطر فقه امامی و فقهای اهل سنت

ازمنظربسیاری ازفقها شیعه به مانند مدرس و آخوندخراسانی و فقهای اهل تسنن به مانند علامه شیخ محمدانطاکی حضور سیاسی زن ازمنظراسلام دارای مشکلات وموانع شرعی است و به علت اینکه زن نمی تواند درمسائل سیاسی و حکومت به ساختارولطافت زنانه حضور داشته باشد پس صلاحیت انتخاب زمامدار را ندارد این مقاله برآن است تاتحلیل حقوقی حق رای زنان و تاثیرات حقوقی آن درتغییرات ساختاری نظام سیاسی درکشور ایران و عربستان ازمنظرفقه امامی و فقهای اهل سنت نشان دهد و به همین جهت دلایل مخالفت علمای اهل سنی و شیعه را درباب حضور زن درانتخابات مورد بحث و بررسی قرار می دهد برخی از دلایل مخالفت این علما استناد به آیات مرتبط با حلیا و قوامیت است . هر چند که در بسیاری از موارد عدم حق انتخاب برای زنان در عربستان نبود شناسنامه ذکر شده است . ولی حتی با وجود شناس نامه علمای اهل سنت روی خوشی به این مسئله نشان نمی دهند و به نظر می رسد مخالفت این گونه علما عرصه های سیاسی را برای زنان درخاورمیانه و مخصوصا کشورهای مسلمان تنگ کرده است در عربستان به علت حکومت مطلقه و پادشاهی این تفکرات ازبطن حکومت نشات می گیرد، هر چندبسیاری از فعالین در حقوق سیاسی این وضعیت در عربستان را از سیمای عشیره ای آن می دانند. اما رجوع به چنین دیدگاهی از باب قوامیت و حلیت در ایران در بحبوبه انقلاب مشروطه و شروع اولین فعالیت های مجلس ملی وجود داشته و بسیاری از علما و فقهای اهل شیعه همچون مدرس و آخوند خراسانی به شدت با حق رای زنان مخالف بودند. این چالشها و گریزها تا انقلاب ۵۷ ادامه داشت .که البته جای سوال بسیار زیادی هست که جنبش مبارزاتی زنان در ایران و عربستان برای احقاق حق رای بیشتر درپی آرامش سیاسی در جامعه هستند.

کلیدواژه ها:

حق رای زنان ، فلسفه دین ، فقه اسلامی ، دیدگاههای وهابی عربستانی