هشت هفته تمرینات مقاومتی و بدون مصرف مکمل سنجد بر فاکتورهای بیوشیمیایی زنان میانسال دارای اضافه وزن

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 90

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

TARBIATBADANI01_010

تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1402

چکیده مقاله:

مقدمه: امروزه از تمرینات مقاومتی در کنار انواع مکمل ها در جهت افزایش سلامتی در افراد استفاده می شود. هدف از پژوهش حاضر؛ تاثیر هشت هفته تمرینات مقاومتی با و بدون مصرف مکمل سجد بر بیان ژن اسکلروستین، سطوح سرمی هورمون پاراتورمون و کلسیم زنان میانسال دارای اضافه وزن بود. مواد و روش ها: : در پژوهش حاضر، آزمودنی ها شامل پژوهش شامل ۴۰ زن میان سال با دامنه سنی ۱۹ / ۳ ± ۸۵ / ۴۵(سال)، وزن ۴۸ / ۱ ± ۸۸ / ۷۳ (کیلوگرم)، قد ۰۲ / ۰ ± ۵۸ / ۱ (متر)، شاخص توده بدن (کیلوگرم/متر ۲ ) ۷۷ / ۰ ± ۳۴ / ۲۹ ، توده چربی ۷۶ / ۱ ± ۳۳ / ۲۹ (درصد)، توده بدون چربی ۷۵ / ۰ ± ۳۱ / ۲۹ (کیلوگرم)، بودند، به طور داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به چهار تقسیم شدند. گروه های تجربی به مدت هشت تمرینات مقاومتی را انجام دادند ( ۳ جلسه در هفته) و گروه مکمل و دارونما در این مدت بدون تمرین بودند. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه، آزمون تعقیبی توکی، در سطح معنی داری ۰۵ / ۰ ، با نرم افزار SPSS ورژن ۲۱ استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد هشت هفته تمرینات مقاومتی همراه با مصرف مکمل سنجد سبب کاهش بیان ژن اسکلروستین و افزایش سطوح سرمی پاراتورمون و کلسیم در زنان میانسال دارای اضافه وزن شد ( ۰۰۱ / ۰ ≥ P ). البته مصرف سنجد در بیان ژن اسکلروستین و هورمون پاراتورمون تاثیری نداشت ( ۰۵ / ۰ ≤ P ). اما در افزایش کلسیم تاثیرگذار بود ( ۰۰۱ / ۰ ≥ P .). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که یک دوره ی هشت هفته ای تمرینات مقاومتی همراه با مصرف مکمل سنجد می تواند نقش مهمی در افزایش تراکم و استحکام استخوانی زنان میانسال دارای اضافه وزن داشته باشد، درنتیجه پیشنهاد می شود از نتایج این پژوهش در جهت افزایش سیستم اسکلتی این افراد استفاده شود.

نویسندگان

محمود سلطانی

استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

حسن ثانیان

استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

نیلوفر میرزایی

دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران