استراتژی های تمرکززدایی در نظام آموزش و پرورش ایران

هدف این پژوهش، شناسایی و تدوین استراتژی­ های تسهیل ­کننده تمرکززدایی در نظام آموزش و پرورش ایران است. این پژوهش کیفی با رویکرد داده ­بنیاد اجرا شده است. داده ­های اولیه از طریق مصاحبه نیمه ­سازمان­یافته گرد­آوری و با ابزار “SWOT”، تجزیه و تحلیل شده است. جامعه پژوهش شامل صاحب­ نظران و مدیران عالی آموزش و پرورش بوده، که ۲۵ نفر با روش هدفمند به­ عنوان نمونه انتخاب شدند. در کدگذاری اولیه شانزده عامل داخلی و هجده عامل بیرونی تعیین شد. نتایج جهت تایید اعتبار و ضریب­ دهی برای مشارکت­ کنندگان ارسال شد. ضرایب وزنی نهایی در هر دو حوزه داخلی و خارجی نشان داده که شرایط و استراتژی­ های کنونی آموزش و پرورش اثربخشی لازم برای بهبود و کاهش نقاط ضعف و تهدیدها و به ره­برداری از قوت ­ها و فرصت­ ها را ندارد. با تشکیل ماتریس “SWOT”، استراتژی­ های؛ "هدایت اعتبارات پژوهشی برای طراحی نقشه جامع استانی و منطقه ­ای"، "توسعه انجمن­ های علمی"، "کاهش دغدغه­ های حاکمیت در حفظ وحدت"، "توسعه تدریجی اختیارات شوراها"، "توسعه و استمرار ارتباط با مجلس و مدیران سیاسی"، "شناسایی قابلیت­ها، نیازها و محدودیت­های مناطق"، "تقویت برنامه ­های درسی و آموزش­ های متناسب با بوم"، "توانمندسازی نیروی انسانی"، "تعدیل واحدهای ستادی"، "جلب حمایت قوای سه­ گانه"، "توسعه تدریجی اختیارات استانی"، "توسعه مدارس وابسته" و "شناسایی و جذب منابع بالقوه" ارائه شده است

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، استراتژی ، تمرکززدایی ، سوآت ، متمرکز