بررسی دیدگاه امام خمینی درباره مرسلات فقهی شیخ صدوق

شیوه محدثان فریقین، نقل روایات با ذکر سلسله سند است. در این بین، شیخ صدوق از برجسته ترین محدثان شیعه، در «کتاب من لایحضره الفقیه»، روایات را بدون سند و به صورت مرسل گزارش کرده اند. وی اگرچه بعدها با نگاشتن «مشیخه»، در صدد رفع اشکال مقدر برآمد، مرسلاتی که بدون ذکر راوی گاه با واژه «قال» و گاه با واژه «روی» نقل کرده بود، محل مناقشه عالمان شد. قائلان به وثوق سند روایت (سندگراها) همه منقولات بدون راوی صدوق را از حجیت ساقط کردند و قائلان به وثوق صدور روایت (صدورگراها) همه آنها را یک سر حجت دانستند. در این بین امام خمینی دیدگاهی میان آن دو اتخاذ کردند. یافته های تحقیق حکایت از آن دارند که از نظر امام خمینی، اولا، تنها مرسلات جزمی صدوق -با تعبیر «قال»- معتبر هستند؛ ثانیا، صدوق نه تنها یک محدث، بلکه عالمی رجالی برتر از نجاشی و طوسی است، لذا مرسلات جزمی وی، گویای توثیق راویان حذف شده از سند هستند؛ ثالثا، صدوق اهل اجتهاد به معنای متعارف نزد اصولیان و به ویژه متاخران آنها نبود، لذا مرسلات جزمی را بر اساس حدس و ظن نقل نکرده است؛ رابعا، مرسلات جزمی صدوق همسنگ مرسلات ابن ابی عمیر هستند؛ خامسا مرسلات جزمی صدوق، برابر با مسانیدش محسوب می شوند و بلکه بر آنها رجحان دارند.

کلیدواژه ها:

امام خمینی ، دیدگاه ها ، شیخ صدوق ، مرسلات جزمی ، مرسلات ظنی