مقایسه خودکارآمدی و علائم روان تنی در زنان سرپرست خانوار و زنان غیر سرپرست

زمینه و هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی میزان خودکارآمدی و شدت علائم روان تنی در زنان سرپرست خانوار در مقایسه با زنان غیر سرپرست بوده است.روش تحقیق: این پژوهش از نوع علی - مقایسه ای می باشد.در این نوع از پژوهش،یک یا چند متغیر در بین دو گروه مورد بررسی و مقایسه قرار می گیرد. از این رو، در این پژوهش به مقایسه دو متغ یر خودکارآمدی و علائم روان تنی در دو گروه متفاوت(زنان غیر سرپرست و زنان سرپرست)پرداخته شده است.جامعه آماری شامل زنان مراجعه کننده به پایگاه های بهداشت شهر اراک در سال ۱۴۰۱بوده اند که ۳۰۰ نفر از آن ها بصورت در دسترس انتخاب شدند. از این ۳۰۰ نفر، ۱۵۰ نفر ایشان زن سرپرست و ۱۵۰ نفر اززنان غیر سرپرست بوده اند. ارزیابی خودکارآمدی و علائم روان تنی این دو گروه به وسیله پرسشنامه های خودکارآمدی عمومی ۱۷ سوالی شرر (۱۷-GSE)و علائم روان تنی۳۹ سوالی لاکورت انجام شد و داده ها با استفاده از نرم افزار ۲۱-SPSS تحلیل شدند.یافته ها: میان دو متغیر شکایات روان تنی و خودکارآمدی همبستگی منفی معناداری۰/۰۵>p وجود دارد و هر دو متغیرخودکارآمدی و شکایات روان تنی در زنان سرپرست خانوار بصورت معناداری بیش از زنان غیر سرپرست است. میانگین خود کار آمدی زنان سرپرست خانوار ۲۳ / ۶۳ و میانگین خودکارآمدی زنان غیر سرپرست ۸۴ / ۶۲ می باشد. همچنین میانگین شکایات روان تنی زنان سرپرست خانوار۷۹/۷۷ و میانگین شکایات روان تنی زنان غیر سرپرست ۶۱/۵۰ می باشد.نتیجه گیری: نتا یج نشان داد که بطور کلی بین دو متغیر خودکارآمدی و شکای ات روان تنی همبستگی متوسط و منفی وجود دارد اما این دو متغیر بطور معناداری در زنان سرپرست خانوار بیشتر از زنان غیر سرپرست می باشد. یعنی اگرچه زنان سرپرست خانوار، خودکارآمدی بالاتری نسبت به زنان غیر سرپرست دارند؛ اما از علائم روان تنی بیشتری نیز رنج می برند. بنابراین به نظر می رسد زنان سرپرست خانوار برای دستیابی به سلامت روان، به منابع دیگری غیر از اتکا به خویشتن نیاز دارند. از این رو توصیه می شود که بستری برای ایجاد حمایت های اجتماعی بیشتر از این زنان مد نظر متولیان امر باشد

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، زنان سرپرست خانوار ، علائم روان تنی