روش طرح اختلاط برای واحدهای بلوک های بتنی

استفاده از واحدهای مصالح بتنی برای افزایش تحمل باربری ساختارها منجر به این شد تا بلوک بتنی دارای مقاومت فشاری بالا تولید شود. برای رسیدن به سطح مقاومت بالا، تولید کنندگان بلوک به طور کلی مخلوط های بتنی را از طریق یک فرایند آزمون و خطا تعیین و تعریف می کنند. رایج ترین روش این است که برخی مخلوط های آزمایشی دارای مقدار سیمان مختلف را با استفاده از تجهیزات موجود در کارخانه بلوک زنی و آزمایش مقاومت بلوک ها تولید نمایند. این رویکرد پر هزینه و وقت گیر بوده و به طور کلی به دلیل استفاده از مقادیر زیادی سیمان باعث می شود تا راه حل پر هزینه ای باشد. علاوه بر این ، تست و آزمایش ترکیبات جدید مصالح دشوار بوده و استفاده از مواد افزودنی منجر به اختلال در روال کارخانه می شود. در این مقاله یک روش طرح اختلاط برای بلوک های بتنی بر اساس تست های آزمایشگاهی ارائه شده است . در ابتدا یک مخلوط مرجع مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرد. در این مرحله این امکان وجود دارد که نوع و نسبت سنگدانه ها، مواد افزودنی و مقدار آب را به منظور دستیابی به یک بافت مناسب که دارای انرژی پایین تر تراکم باشد، را تغییر دهید. پس از آن، چندین مخلوط با مقدار سیمان و چگالی متغیر تولید می شوند. نمونه های استوانه ای از این مخلوط ها تولید شده و مقاومت فشاری آنها نیز مورد آزمایش قرار گرفت . در نتیجه ، یک نمودار طرح اختلاطی ایجاد می شود که در آن مقاومت فشاری مورد نظر را می توان با تغییر نسبت سنگدانه / بیندر(چسب ) و تراکم به دست آورد. مرحله آخر آزمایش نمودن برخی از این مخلوط های انتخاب شده در دستگاه بلوک واقعی می باشد که با اینکار می توان چگالی و مقاومت فشاری را تعیین نمود. با توجه به نتایج این امکان وجود دارد که در نسبت های مخلوط تغییرات نهایی را اعمال نمود. استفاده از این روش در یک کارخانه بلوک زنی در جنوب برزیل منجربه نتایج رضایت بخشی بود که این نتایج نشان می دهد که می توان مقاومت مکانیکی بلوک های بتنی را باشروع از مطالعات آزمایشگاهی برروی نمونه های استوانه ای پیش بینی نمود و همچنین این نتایج بیانگر اهمیتکنترل پارامترهای مختلف مربوط به فرایند تولید برای مقاومت فشاری واحدها می باشند

کلیدواژه ها:

طرح اختلاط ، بلوک بتن ، بتن خشک ، ماشین آلات vibrocompression