بررسی برخی از ویژگی های کیفی کودهای زیستی رایج کشور

چکیده بهره­مندی از اثرات مفید و سودمند کودهای زیستی منوط به رعایت جنبه­های کنترل کیفی کودهای مذکور است. بر این اساس در این مطالعه کیفیت چهار نوع کود زیستی رایج کشور شامل کود زیستی بارور۲، بیوسوپرفسفات، نیتروکسین و سوپرنیتروپلاس به لحاظ تعداد جمعیت میکروبی، جدایه های مورد استفاده در آن (جداسازی و برخی تست های بیوشیمیایی) مطالعه شد. همچنین برخی ویژگی­های PGPR­ ای کودها اعم از انحلال فسفات، آزادسازی پتاسیم، تولید اکسین و سایدروفور در قالب طرح کاملا تصادفی با در نظر گرفتن پنج تیمار شامل شاهد و چهار تیمار کودی و سه تکرار تعیین و اندازه گیری شد. نتایج حاصل از شمارش جمعیت میکروبی در محیط­های عمومی و نیمه -اختصاصی حاکی از جمعیت قابل قبول باکتریها در کود زیستی سوپرنیتروپلاس و بارور۲ (cfu/mL۱۰۸) بود. نتایج حاصل از جداسازی جدایه های به کار رفته در کودهای زیستی بر اساس ویژگی های ساختاری حاکی از آن بود که در کود بارور۲ دو جدایه (Ba۱-Ba۲)، بیوسوپرفسفات ۴ جدایه (Bio۱-Bio۴)، نیتروکسین ۵ جدایه (N۱-N۵) و سوپرنیتروپلاس دو جدایه (Sn۱-Sn۲) حضور دارد. همچنین بیشترین میزان انحلال فسفات از تری کلسیم فسفات به ترتیب با مقادیر نزدیک به ۴۰۰ و ۳۵۰ میلی گرم بر لیتر برای بیوسوپرفسفات و بارور۲ به دست آمد و در تولید اکسین (IAA) نیز کودهای نیتروکسین و بارور۲ موفق عمل کردند. در مورد ویژگی تولید سایدروفور، همه کودهای زیستی به جز بارور۲ قادر به تولید سایدروفور در محیط CAS-agar بودند. کودهای زیستی مورد مطالعه در این تحقیق گرچه از برخی جنبه های کیفی مورد ارزیابی قرار گرفتند اما تعیین جنس و گونه های باکتریایی بکار رفته در آنها و همچنین ویژگی های محرک رشدی هر جدایه، نیازمند انجام آزمایشات بیشتری است.

کلیدواژه ها:

بارور۲ ، بیوسوپرفسفات ، سوپرنیتروپلاس ، کود زیستی ، نیتروکسین