بررسی «قاعده مصلحت» در فقه گردشگری با تاکید بر ادله فقهی تقیه

مصلحت را می توان از جمله قواعد کاربردی در حوزه اداره جامعه اسلامی قلمداد نمود که به موجب آن اجرای بعضی از احکام اولی که به صلاح نظام نیستند به طور موقت تعطیل می شوند. «تقیه» به عنوان مصداقی از مصلحت فردی و اجتماعی در نظام اسلامی نقش مهمی در امنیت و انسجام جامعه و همگرایی کشور های اسلامی دارد. به این دلیل بخشی از مباحث و ابواب فقهی به آن اختصاص یافته است. مهم ترین نمود تقیه در سفرهای حج، عمره و زیارتی به کشورهای دیگر است. در این مقاله به معرفی «قاعده مصلحت»، مبانی تقیه در فقه و احکام و فلسفه آن در گردشگری در کشور اسلامی می پردازیم.

کلیدواژه ها:

قاعده مصلحت ، گردشگری ، تقیه ، فقه