بررسی «قاعده مصلحت» در فقه گردشگری با تاکید بر ادله فقهی تقیه
محل انتشار: دوفصلنامه مطالعات فقهی، دوره: 5، شماره: 9
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 142
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSMIU-5-9_007
تاریخ نمایه سازی: 6 شهریور 1402
چکیده مقاله:
مصلحت را می توان از جمله قواعد کاربردی در حوزه اداره جامعه اسلامی قلمداد نمود که به موجب آن اجرای بعضی از احکام اولی که به صلاح نظام نیستند به طور موقت تعطیل می شوند. «تقیه» به عنوان مصداقی از مصلحت فردی و اجتماعی در نظام اسلامی نقش مهمی در امنیت و انسجام جامعه و همگرایی کشور های اسلامی دارد. به این دلیل بخشی از مباحث و ابواب فقهی به آن اختصاص یافته است. مهم ترین نمود تقیه در سفرهای حج، عمره و زیارتی به کشورهای دیگر است. در این مقاله به معرفی «قاعده مصلحت»، مبانی تقیه در فقه و احکام و فلسفه آن در گردشگری در کشور اسلامی می پردازیم.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
خدیجه رفیعی
گروه فقه و معارف ،مدرسه عالی فقه و قرآن ،مجتمع آموزش عالی خواهران، نمایندگی استان خراسان، جامعه المصطفی العالمیه، افغانستان.