موارد موثر بر طراحی بهینه جداره تصفیه کننده هوا به منظور تجهیز نماهای ساختمان های موجود در مراکز شهری با ضریب آلودگی هوای بالا (نمونه موردی بیمارستان پارس در منطقه ۶ تهران)

این پژوهش در پی شناخت راهبرد های طراحی نمای تصفیه کننده هوا به عنوان نمایی ثانویه برای بیمارستان پنج طبقه پارس است. هدف اصلی این پژوهش، تجهیز نمای ابنیه موجود در مناطق شهر با درصد بالای آلودگی هوا بوسیله نمای تصفیه کننده هوا به منظور افزایش طول عمر نمای ابنیه و بهبود سطح سلامت شهروندان است. جهت انتخاب نمونه موردی سه عامل مورد توجه قرار گرفت. اول آنکه، براساس آمارهای ایستگاه های سنجش کنترل کیفیت هوا، منطقه شش تهران به عنوان یکی از مناطق آلوده شهر مورد انتخاب قرار گردید. این امر ریشه در موقعیت قرارگیری آن در ساختار شهر تهران، تمرکز مراکز اداری، آموزشی و تفریحی و همچنین حجم بالای تردد روزانه در آن دارد. سپس، تمرکز این پژوهش بر بیمارستان های واقع در این منطقه و به طور خاص در امتداد بلوار کشاورز قرار گرفت که پذیرای مراکز بیمارستانی متعددی است و از این نظر یکی از محورهای شکننده در مقابل آلودگی هوا می باشد. در نهایت از میان مراکز بیمارستانی فوق الذکر، بیمارستان پارس، به دلیل مراجعه افراد با پیش زمینه بیماری های تنفسی و اولویت نیاز آنان به هوای تازه به عنوان نمونه موردی انتخاب شد. روش تحقیق پژوهش حاضر، شبیه سازی بر مبنای دینامیک سیالات محاسباتی است که در آن با استفاده از نرم افزار انرژی پلاس با واسط کاربری دیزاین بیلدر (v۶.۱.۰.۶) طی چندین مرحله شبیه سازی و تحلیل پارامترها، طرحی بهینه در راستای افزایش گردش جریان هوا برای نمای ثانویه بیمارستان پارس ارائه می شود. یافته های پژوهش حاکی از آن است که: ۱-فاصله بهینه نمای ثانویه به نسبت نمای اصلی ساختمان ۱۵۰ سانتیمتر است. ۲- فضای میانی جهت توزیع یکسان جریان هوا باید به وسیله طبقات از یکدیگر جدا شود.۳- حالت تهویه بهینه خارج به داخل است. ۴- نسبت مساحت بازشوهای ورود و خروج هوا به مساحت دیوار ۰۷۵/۰ است. ۵- فرم بهینه نمای پیشنهادی به صورت شیاردار در جهت موافق باد است.

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، جریان هوا ، بهینه یابی ، نمای تصفیه کننده هوا ، بیمارستان پارس