بررسی و مطالعه امکان بهره برداری دو ساله از مزارع بذر گیری پیاز

به طور معمول پس از بذر گیری از گیاه پیاز مزرعه شخم زده ومحصول دیگری کشت می شود. جهت روشن ساختن امکان بهره برداری بیش از یک سال از مزارع بذرگیری پیاز و مقایسه جنبه های زراعی قطعات یک ساله با دو ساله و تأثیر آن برخصوصیات کمی وکیفی بذر تولیدی، پروژه فوق اجرا گردید. به این منظور سوخ های مادری مطابق معمول در نیمه آبان سال 86 کاشته و بذر آن در اوایل تیرماه 87 برداشت شد. این قطعه، به همراه سوخ های جانبی باقی مانده در زمین و با حفظ قسمتی از بقایای ساقه گلدهنده به صورت دست نخورده نگهداری شد. در پائیز همان سال ( 87 )، به عنوان شاهد اقدام به احداث یک قطعه جدید در مجاورت قطعه قدیمی شد. در سال 88 ، بذر تولید شده از هر دو قطعه از نظر کمی و کیفی و از طریق آزمون t مقایسه شدند. نتایج نشان دادکه بیشتر خصوصیات و مشخصه های اندازه گیری شده نظیر وزن هزار دانه، درصد و سرعت جوانه زنی بذر تولید شده در هر دو روش حداکثر مشابهت را با یکدیگر داشته و حتی عملکرد بذر در قطعه بهره برداری دو ساله، افزایشی معادل 19/7 درصد نسبت به شاهد نشان داد. این اولین گزارش از امکان بهره برداری بیش از یک سال از مزارع بذرگیری پیاز به عنوان یک روش نوین بذرگیری می باشد که در ادامه، مزایا ومعایب این روش مورد بحث قرار خواهد گرفت .

کلیدواژه ها:

بذر گیری ، گیاه پیاز ، سوخ های مادری