نقش نوآفرینی و ابتکار در دانشگاه فرهنگیان

هدف اصلی این پژوهش ، بررسی عوامل موثر بر نوآفرینی و ابتکار در دانشگاه فرهنگیان (مطالعه موردی پردیس شهید مدرس و شناخت عوامل این مسئله از نگاه افرادی است که خود در این زمینه تخصص دارند. لذا سوال اصلی این پژوهش این بوده است که نوآفرینی و ابتکار در بین دانشجومعلمان در چه سطحی می باشد؟ و علل آن چیست ؟دانشگاه فرهنگیان یوی از شاخه های اصلی علوم تربیتی و پرورش و توسعه ی آن می باشد پس توجه به نوآفرینی و ابتکار این حیطه اهمیت خاصی دارد. روش پژوهش مورداستفاده در این تحقیق ، گراندد تئوری بوده است . دادههای این پژوهش از طریق مصاحبه کیفی عمیق و باز با ۲۰ نفر از دانشجومعلمان در این زمینه را می باشد، به شیوه نمونه گیری گزینشی و هدفمند زنجیرهای جمع آوری شده است ؛ که پس از انجام این تعداد نمونه مصاحبه ، اشباع نظری حاصل شد. بر اساس یافته های این پژوهش ، می توان بیان کرد که سبک مدیریت و فرهنگ سازمانی ، استراتژی سازمان و برنامه ریزی در امور دانشگاهی ، مدیریت دانش و فناوری اطلاعات، ساختار سازمانی ، امورپژوهشی ، سرمایه گذاری در نوآفرینی و ابتکار و امور دانشجویی بیشترین اهمیت را در ایجاد نوآفرینی و ابتکار در دانشگاه فرهنگیان را دارند. در این بین شرایط علی مورد لزوم انگیزه مثبت ، خلاقیت ، نیاز به نوآفرینی و ابتکار، به روز بودن و محیطی پویا می باشد. که زمینه این کار بایستی از طریق فرهنگ ریسک پذیری در دانشگاهها، فرهنگ ریسک پذیری در دانشگاهها و اتاقهای فکر در دانشگاهها مهیا شود. که پیامدهای این عوامل ارتقاء شغل ، رتبه ، و دانشگاه و همچنین آینده روشن و از طریق نوآفرینی و ابتکار می باشد.

کلیدواژه ها:

نوآفرینی و ابتکار ، عوامل موثر بر نوآفرینی و ابتکار ، دانشگاه فرهنگیان.