اثربخشی آموزش تاب آوری بر انسجام روانی و شکفتگی

زمینه و هدف: پرستاران به خاطر ماهیت کار خود و شرایط بخش های مختلف بیمارستان تنش های متعددی را تجربه می کنند؛ بنابراین توجه به ابعاد و مختلف وضعیت روانشناختی آنان ازجمله انسجام روانی و شکفتگی به عنوان حافظ سلامت بیماران از اهمیت زیادی برخوردار است . ازاین رو هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی آموزش تابآوری بر انسجام روانی و شکفتگی بود.روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه ی آماری این پژوهش را تمامی پرستاران شاغل در بیمارستان امام رضا بجنورد در فصل تابستان ۱۳۹۹ تشکیل می دادند؛ که به روش نمونه گیری هدفمند تعداد ۳۰ نفر پرستار که تمایل به شرکت در پژوهش را داشته باشند، انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه ۱۵ نفر) به صورت تصادفی جایگزین شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل فرم کوتاه پرسشنامه حس انسجام روانی آنتونووسکی (۱۹۹۳) و مقیاس شکفتگی دینر و بیسواز- دینر (۲۰۰۸) بودند. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه یک ساعته تحت مداخله آموزش تابآوری حسین ثابت (۱۳۹۱) قرار گرفت ، اما گروه گواه هیچ آموزشی دریافت ننمود. دادههای پژوهش با نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و تحلیل کوواریانس چندمتغیره در سطح معنی داری ۰۵/۰α= مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که پس از تعدیل نمرات پس آزمون بر روی نمرات پیش آزمون مانگین نمرات انسجام روانی و شکفتگی گروه آزمایش نسبت به گروه گواه به طور معنی داری افزایش پیدا کرد (۰۰۱/۰.(p<نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش ، آموزش تابآوری برافزایش انسجام روانی و شکفتگی پرستاران موثر است ؛ بنابراین به آموزش تاب آوری به عنوان درمان مکمل و همراه با مهارتهای زندگی در قالب کارگاههای آموزشی برای پرستاران و جامعه پزشکی پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، انسجام روانی ، شکفتگی پرستاران ، پرستاران.