بررسی مدیریت بحران شهری با رویکرد پدافند غیر عامل در منطقه ۹شهرتهران

امروزه با گسترش و تمرکز جمعیت به ویژه در شهر ها و وجود انواع بلایا و تهدایدات از جمله تهدیدات طبیعی سبب ایجاد مشکلات عدیده ای گشته است و نیازمند مدیریت واحد و یکپارچه در زمینه های مختلف از جملهمقابله با انواع بحران ها و تهدیدات امری ضروری و مهم به شمار می آید و عدم وجود ساختار مدیریت بحران متمرکز در شهر تهران به خصوص منطقه نه تهران را در معرض خطرات و آسیب های جدی قرارداده است روش تحقیق فوق از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی مقایسه ای بوده و برای جمع آوری اطلاعات از اسنادی و میدانی (پرسشنامه) استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق شامل ساکنین ،کسبه و افرادی که با هرهدفی از منطقه عبور می کنند حجم نمونه با توجه به فرمول کوکران برابر است با ۳۸۳ برای بررسی شاخص های کیفیت پدافند غیر عامل در دو بعد اجتماعی-فرهنگی و کالبدی در منطقه ۹ تهران و شناخت معضلات موجود در خصوص مقوله به استفاده از نرم افزار SPSS و استفاده از روش Regression و Pearson شده است نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل در روش رگرسیون نشان دهنده ان امر می باشد که همه شاخص ها به تعداد ۴ شاخص دارای معناداری مناسب واستاندارد بوده اند و در روش همبستگی دو متغیره نیز ۳ شاخص فوق جزو شاخص های تاثیر گذار در پدافند غیر عامل در بعد اجتماعی-فرهنگی و کالبدی می باشند که شامل توجه به سرانه استاندارد آموزشی،فرهنگ سازی مناسب و توجه به اوصل موثر در آموزش عمومی می باشد در آخر نیز راهکار هایی جهت ارتقای استاندارد پدافند غیر عامل با توجه به متغیر های معنا دار ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، مدیریت شهری ، مخاطرات طبیعی ، پدافند غیرعامل ، فضای شهری