اثر کاربرد روی بصورت محلول پاشی برگی بر غلظت این عنصر در اندامهای گوجه فرنگی در سیستمهای هیدروپونیک و آکواپونیک

آکواپونیک ترکیبی از پرورش ماهی (آکواکالچر) و گیاه (هیدروپونیک) در سیستمهای گردشی است. پرورش ماهی در سیستم بسته با بازچرخانی آب باعث تجمع مواد زائد در محیط کشت میشود؛ این مواد متابولیکی اگر به تغذیه گیاهان برسند زائد نیستند، بلکه ارزش اقتصادی دارند و برای سیستم تولید ماهی منفعت دارند. با توجه به اهمیت عنصر روی در رشد گیاه و کیفیت محصول این آزمایش جهت بررسی اثر کاربرد برگی عنصر روی بر غلظت آن در برگ و میوه گوجهفرنگی در دو سیستم آکواپونیک و هیدروپونیک، انجام شد. ماهیهای کپور معمولی، آمور و کپور نقرهای (فیتوفاگ) بصورت پلیکالچر و به ترتیب به تعداد 15 و 20 و 15 قطعه در متر مکعب پرورش داده شد. ماهیها روزانه 3 بار با غذای حاوی 46 % پروتئین تغذیه شدند. چهل و پنج روز بعد از به آب انداختن ماهیها نشاءهای 14 روزه گوجهفرنگی در بسترهای آکواپونیک و هیدروپونیک کشت شدند. محلول پاشی برگی روی 30 روز بعد از انتقال نشاء آغاز شد. تیمار شامل محلول پاشی 250 میلیلیتر در هر گیاه از کود ZnCl2 در غلظت 0/5 گرم در لیتر بود. گیاهان دو بار در ماه محلول پاشی شدند. کاربرد برگی روی باعث افزایش غلظت آن در برگهای گیاهان رشد کرده در سیستم آکواپونیک و هیدروپونیک شد. در گیاهان رشد کرده در آکواپونیک، کاربرد برگی روی اثر معنی داری بر غلظت این عنصر در میوه- ها نداشت. از طرف دیگر، کاربرد برگی روی باعث افزایش معنیدار غلظت روی در میوهها در سیستم هیدروپونیک شد. این یافته- ها نشان داد که کاربرد روی میتواند بطور مؤثری کمبود آن را در برگهای گوجهفرنگی رشد کرده در سیستم آکواپونیک کاهش دهد و کیفیت غذایی میوه های گیاهان رشد کرده در سیستم هیدروپونیک را با افزایش غلظت عنصر روی در آنها بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

آبکشت ، آکواپونیک ، ماهی کپور ، سبزی ، عناصر غذائی ، محلولپاشی برگی