مطالعه مقاومت به تنش سرما به وسیله بازدارنده های تنفسی بر گیاه شب بو

غشاء از دو لایه فسفولیپدی که بخش پروتئینی در سطوح بیرونی و بخش اسید های چرب در قسمت درونی غشاء قرار دارد و همه نواحی مولکول های پروتئینی منحصراً آبدوست و بخش لیپیدی منحصرا آبگریز نیستند . به منظور بررسی تاثیر مواد بازدارنده تنفسی بر مقاوت به سرما گیاه شبو آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی مجری در سال 1389 انجام شد . از طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار شامل بدون اعمال تیمار به عنوان شاهد، سیانید پتاسیم، هیدروکیامیک اسید هر دو با غلظت 0/005 میلی مولار و مخلوط این دو ماده در 4 تکرار و به صورت محلول پاشی استفاده شد. بعد از اعمال تیمارها، از هر کدام 2 گرم نمونه برگی اخذ گردید و در ظروف پلی پروپیلن حاوی 15 سی سی آب مقطر قرار داده شد تا نمونه ها کاملاً پوشیده از محلول گردیدند و پس از 24 ساعت pH تیمارها در دماهای 0 و 2- و 4- و 4 درجه سانتی گراد اندازه گیری شد. بر طبق تجزیه واریانس تمام pH به جز دمای 2- درجه سانتی گراد معنی دار شدند. مقایسه میانگین نشان داد که بالاترین pH در دمای 4 درجه سانتی گراد در شاهد آزمایش و کمترین آن در تیمار اثر متقابل حاصل شد و در دمای صفر تیمار هیدروکسامیک اسید بالاترین و باز کمترین میزان در تیمار اثر متقابل مشاهده شد و در آخر در دمای 4- درجه مانند دمای 4 درجه عمل شد و شاهد بالاترین و تیمار اثر متقابل کمترین pH را به خود اختصاص دادند.

کلیدواژه ها:

شب بو ، pH ، سیانید ، دما