واکنش گل شاخه بریده داوودی (Dendranthema grandiflora) به ورمی کمپوست و پسمانده کمپوست قارچ

این آزمایش به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف پسمانده کمپوست قارچ ( 5 و 10 و 15 و 20 و 25 و 30 درصد) و ورمی کمپوست (0 و 10 و 20 و 30 و 40 درصد) بر خصوصیات رشد و گلدهی گل شاخه بریده داوودی (Dendranthema grandiflora) صورت گرفت . محیط کشت مرسوم شامل مخلو طی از 70 درصد خاک زراعی و 30 درصد شن (حجمی/حجمی) بود. تیمارها شامل پسمانده کمپوست قارچ و ورمیکمپوست با محیط کشت پایه بودند. آزمایش به صورت طرح فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 10 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1389 انجام شد. نتایج آزمایشات نشان داد که بیشترین ارتفاع در محیط حاوی 5 درصد پسمانده کمپوست قارچ مشاهده شد که با شاهد اختلاف معنی داری داشت. گیاهان کاشته شده در بسترهای حاوی 10 درصد پسمانده کمپوست قارچ بیشترین میزان کلروفیل و سطح برگ، را نسبت به شاهد و سایر تیمارها داشتند. گیاهان در محیط کشت حاوی 10 درصد ورمی - کمپوست گلدهی سریعتری داشتند. بیشترین وزن تر و خشک در محیط کشت حاوی 10 درصد ورمیکمپوست حاصل شد . ورمیکمپوست 40 درصد اثر منفی بر روی تمام شاخصهای از خود نشان داد.

کلیدواژه ها:

ورمی کمپوست ، پسمانده کمپوست قارچ ، گل داوودی