ارزیابی زیست فعالی داربست کامپوزیتی نانوبیوگلاس پوشش داده شده با پلی هیدروکسی بوتیرات جهت مهندسی بافت استخوان
محل انتشار: مجله مواد و فناوریهای پیشرفته، دوره: 2، شماره: 4
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 188
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEMI-2-4_002
تاریخ نمایه سازی: 5 شهریور 1402
چکیده مقاله:
توسعه داربست های کامپوزیتی به علت ترکیب شدن خواص مفید دو یا چند ماده در راستای رسیدن به نیازهای مکانیکی و فیزیولوژیکی بافت میزبان روز افزون می باشد. در این تحقیق ابتدا پودر نانوبیوگلاس (nBioglass) با اندازه دانه بین ۶۵-۵۵ نانومتر تهیه و سپس داربست متخلخل سرامیکی بیوگلاس با درصدهای وزنی ۳۰ و ۴۰ ، ۵۰ به روش تکرار پذیری غوطه وری اسفنج پلی یورتان تهیه شد. جهت بهبود استحکام مکانیکی، داربست ها توسط ۶% درصدوزنی- پلیمر پلی هیدروکسی بوتیرات (P۳HB) در مدت زمان ۳۰ ثانیه و ۱ دقیقه پوشش دهی شدند. جهت مطالعات فازی و عنصری، ریخت شناسی، اندازه ذرات و تعیین گروه عاملی به ترتیب از دستگاه های مشخصه یابی XRD، XRF ،SEM ، FE-SEM و FT-IR استفاده شد. سپس جهت ارزیابی زیست فعالی داربست بهینه با ۳۰ درصد وزنی بیوگلاس و ۶ درصد وزنی P۳HB انتخاب گردید. جهت زیست فعالی از محلول شبیه سازی بدن (SBF) استفاده شد که داربست ها به مدت ۴ هفته در این محلول در درجه حرارت ۳۷ درجه سانتی گراد در انکوباتور نگهداری شد. آزمون های XRD , SEM و AAS نشان دهنده تشکیل هیدروکسی آپاتیت بر روی سطح داربست زیست فعال می باشد. در نتیجه، مناسب ترین داربست، داربستی با ۳۰ درصد وزنی بیوگلاس و ۶ درصد وزنی P۳HB و درصد تخلخل بین %۸۷- ۷۵ می باشد که می تواند در مهندسی بافت استخوان کاربرد داشته باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محبوبه منتظری
کارشناسی ارشد مواد، باشگاه پژوهشگران جوان ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
سعید کرباسی
عضو هیات علمی گروه بیومواد، نانوتکنولوژی و مهندسی بافت، دانشکده فناوری های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
احمد منشی
عضو هیئت علمی گروه مواد، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان
رضا ابراهیمی کهریزسنگی
کارشناسی ارشد مواد، باشگاه پژوهشگران جوان ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :