باززائی و کشت درون شیشه ای سه گونه نعناع ایرانی با استفاده از کشت مریستم، گره و دیسک برگی

نعناع (Mentha sp.) یک سبزی مهم و اقتصادی با کاربردهای دارویی و غذایی مختلف است که دراکثر نقاط دنیا کشت می شود. با وجود استفاده فراوان از این گیاه، اطلاعات کمی در مورد کشت بافت آن وجود دارد. در این تحقیق، شرایط لازم برای تکثیر و تولید سه رقم نعناع ایرانی (M.longifolia ،M.spicata ،M.piperita) با استفاده از کشت مریستم، برگ و گره مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. ریزنمونه های جدا شده روی محیط کشت MS حاوی مقادیر مختلفی از هورمون های 1- نفتالین استیک اسید و 6- بنزیل آمینو پورین کشت شدند. 8 هفته پس از کشت، داده برداری انجام و آنالیز نتایج با استفاده از نرم افزار آماری SAS صورت گرفت. در دو گونه M.longifilia و M.spicata با وجود تولید کالوس های سبز و فشرده در اطراف ریزنمونه های برگی، باززائی مشاهده نشد. در M.piperita نیز در تمامی غلظت های هورمونی قطعات برگی نکروزه گردیده، از بین رفتند. پاسخ ریزنمونه های گره و مریستم در هر سه گونه مشابه بوده و به ترتیب در غلظت های 1/5mg/Lبنزیل آمینوپورین و 0/5mg/L نفتالین استیک اسید برای گره و 1/5mg/L بنزیل آمینوپورین و 1mg/L نفتالین استیک اسید برای مریستم بالاترین میزان باززائی مشاهده شد. با اینکه به نظر می رسد از کشت مریستم در نعناع بیشترین تعداد شاخساره حاصل می شود، اما بررسی جهت باززا نمودن دیسک های برگی این گیاه همچنان ادامه دارد.

کلیدواژه ها:

نعناع ، 1- نفتالین استیک اسید اسید ، 6- بنزیل آمینو پورین ، Mentha sp