ارزیابی رهاسازی زنبور پارازیتوئید Trichogramma brassicaeبا سایر روش ها درکنترل کرم ساقه خوار نواری برنج (Chilo suppressalis) در شرایط مزرعه
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات آفات گیاهی، دوره: 7، شماره: 2
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 75
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-7-2_006
تاریخ نمایه سازی: 2 شهریور 1402
چکیده مقاله:
کرم ساقه خوار نواری برنج از آفات مهم برنج در استان های شمالی کشور محسوب می شود، که در تمام مراحل رشد گیاه از خزانه تا مزرعه، روی گیاه برنج دیده می شود و خسارتهایی را از جنبه کیفی و کمی به محصول برنج وارد می کند. امروزه با گسترش مشکلات ناشی از اجرای کنترل شیمیایی، دیگر روش های مدیریت آفات به ویژه کنترل بیولوژیک از جایگاهی خاص در زراعت برنج برخوردار می باشند. بر همین اساس، تحقیق حاضر به منظور مطالعه نقش موثر یکی از عوامل کنترل بیولوژیک (زنبور تریکوگراما) در مقایسه با سایر روش های کنترل مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش، تاثیر پنج تیمار مختلف شامل کنترل بیولوژیک سه، دو و یک ساله، کنترل شیمیایی وکنترل زراعی به منظور کاهش جمعیت کرم ساقه خوار نواری برنج در شالیزارهای استان گیلان مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که نوسان های جمعیت کرم ساقه خوار نواری در تیمار بیولوژیک سه ساله، روند کاهشی و جمعیت دشمنان طبیعی آن روند افزایشی داشته است. علاوه براین، نتایج این تحقیق بیانگر آن است که میانگین تعداد دشمنان طبیعی جمع آوری شده در طول فصل زراعی درکنترل بیولوژیک سه، دو و یک ساله، زراعی و شیمیایی به ترتیب ۶۷۹،۵۸۹،۴۶۹، ۴۴۷ و ۳۹۶ عدد بود. این مطالعه همچنین نشان داد که همه ی تیمارها به لحاظ سطح عملکردی با یکدیگر اختلاف معنی داری داشتند. بیشترین عملکرد در روش های کنترل بیوژیک سه ساله و شیمیایی به ترتیب ۳۶۷۷ و۳۶۵۰ کیلوگرم در هکتار مشاهده شد. براساس نتایج به دست آمده، رهاسازی دوبار زنبور تریکوگراما در هر نسل کرم ساقه خوار نواری برنج و طی سه سال متوالی، بیشترین تاثیر را نسبت به سایر روش های مورد استفاده در کنترل کرم ساقه خوار نواری برنج در شالیزار داشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرزاد مجیدی شیل سر
Rice Research Institute of Iran, Rasht (RRII), Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Tehran, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :