پارازیتیسم زنبور پارازیتوئیدTrichogramma evanescens (Hym.: Trichogrammatidae) پرورش یافته روی سنین مختلف تخمAnagasta kuehniella (Lep.: Pyralidae)
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات آفات گیاهی، دوره: 10، شماره: 4
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 159
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-10-4_004
تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1402
چکیده مقاله:
زنبور پارازیتوئید Trichogramma evanescens Westwood یکی از مهم ترین عوامل مهار زیستی بالپولکداران آفت می باشد که در سراسر ایران گسترش دارد. در پژوهش حاضر، نرخ پارازیتیسم زنبور T. evenescens پرورش یافته روی تخم های یک، دو، سه و چهار روزه شب پره آرد Anagasta =Ephestia kuehniella Zeller در شرایط دمایی ۱±۲۵ درجه سلسیوس، رطوبت نسبی ۵±۵۵ درصد و دوره نوری ۱۶ ساعت روشنایی و ۸ ساعت تاریکی مورد مطالعه قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، پارامترهای پارازیتیسم زنبور T. evanescens به طور معنی داری تحت تاثیر سنین مختلف تخم میزبان قرار گرفت. بیشترین (۶۹/۶۷ میزبان) و کمترین (۹۲/۱۵ میزبان) مقادیر نرخ خالص پارازیتیسم (C۰) به ترتیب در تخم های یک و چهار روزه شب پره آرد ثبت شد. مقادیر محاسبه شده نرخ تبدیل جمعیت میزبان به نتاج پارازیتوئید (Qp ) در تمام سنین مورد مطالعه برابر با ۱ بود. با افزایش سن تخم از یک به چهار روز، مقادیر نرخ پایدار پارازیتیسم (ψ) از ۴۱۲/۰ میزبان/ پارازیتوئید به ۲۶۶/۰ میزبان/ پارازیتوئید کاهش یافت. نرخ متناهی پارازیتیسم () نیز تحت تاثیر سنین مختلف تخم میزبان قرار گرفت و بیشترین و کمترین مقدار این پارامتر به ترتیب در تخم های یک روزه (۵۸۳/۰ بر روز) و چهار روزه شب پره آرد (۳۳۷/۰ بر روز) ثبت شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که پارازیتیسم زنبور T. evanescens تحت تاثیر سنین مختلف تخم شب پره آرد قرار گرفت. نتایج این مطالعه می تواند اطلاعات مفیدی در مورد استفاده از سن مناسب تخم شب پره آرد جهت پرورش انبوه T. evanescens فراهم نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه تابع بردبار
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران،
پرویز شیشه بر
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران،
ابراهیم ابراهیمی
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :