تبیین عوامل موثر بر کاهش علائم افسردگی از منظر دین اسلام: یک تحلیل محتوای کیفی
محل انتشار: مجله طب نظامی، دوره: 20، شماره: 2
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 123
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MILIT-20-2_001
تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: افسردگی اختلال بسیار شایع و عودکننده بوده که با میزان بالای مرگ و میر همراه است. امروزه شاهد رشد روزافزون مداخلات معنویمذهبی در زمینه بسیاری از اختلالات روانی از جمله افسردگی هستیم. با توجه به ظرفیت بالای دین اسلام برای هماهنگ سازی و معنا بخشی به چهارچوب شخصیت انسان، پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر بر کاهش علایم افسردگی از منظر دین اسلام انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر یک تحلیل محتوای کیفی قراردادی است. محتوای مورد پژوهش از طریق جستجوی الکترونیکی در پایگاههای منتخب و کارگروه سه نفره متخصصان امر انتخاب شدند. مرور متون، انتخاب واحدهای معنایی، استخراج کدهای فشرده، زیرطبقات، طبقات و در نهایت رسیدن به درون مایههای اصلی و نامگذاری آنها از گامهای متداول در این روش است.. جهت بررسی ریگور مطالعه از روشهای اعتبار، انتقالپذیری، قابلیتاعتماد، تاییدپذیری و همچنین تجارب پانل ۱۰ نفره متخصصان استفاده شد. اصلاح درونمایه های اصلی تا حصول توافق بین اعضای پانل ادامه یافت. یافته ها: فرآیند کدگذاری نشان داد که عوامل موثر بر کاهش علائم افسردگی را میتوان در هشت درونمایه اصلی ارائه کرد که عبارتنداز: (۱) بازخورد توحیدی؛ (۲) کسب استقلال اعتباری و ارزشمندی؛ (۳) استحکام بخشی به تکیهگاه؛ (۴) تنظیم هیجان؛ (۵) تنظیم رغبت؛ (۶) معنابخشی ناخوشایندها و خوشایندها؛ (۷) تنظیم عمل و (۸) تنظیم هدفمندی. توافق بین اعضای پانل برای هشت درونمایه ذکر شده نشان داد که میانگین نسبت و شاخص روایی محتوا برابر با ۹۲/۰ و ۹۶/۰ بوده و تمامی درونمایهها حداقل مقدار قابل قبول را دارا هستند. نتیجه گیری: ۸ درونمایه حاصل از تحقیق حاضر میتواند از یک طرف در سطوح مختلف پیشگیری مورد توجه برنامهریزان فعالیتهای فرهنگی، مذهبی و بهداشتی قرار گرفته و از طرف دیگر توسط سایر محققان در جهت طراحی بسته درمانی معنوی مذهبی مورد استفاده قرار گیرند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مسعود جانبزرگی
گروه روانشناسی، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، قم، ایران